ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΗ’
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2005
Ποιο είναι το συνολικό κόστος για τον ελληνικό λαό της αποστολής ελληνικού στρατιωτικού σώματος στο Αφγανιστάν και μέχρι πότε θα παραμείνει εκεί;
ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ
Κύριοι συνάδελφοι, όπως γνωρίζετε, η πολιτική της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι να αποτελεί η χώρα μας παράγοντα ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας και αυτό όχι μόνο στην άμεση γειτονιά της, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά και ευρύτερα στον κόσμο.
Επίσης, γνωρίζετε ότι από την 1η Ιανουαρίου 2005 η χώρα μας είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και αυτό σημαίνει ότι έχει έναν αυξημένο ρόλο και αυξημένες δυνατότητες παρέμβασης στη διεθνή σκηνή. Οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να γίνονται πάντοτε σεβαστές και γι’ αυτό θέλουμε σε αυτό το πλαίσιο να ανταποκρινόμαστε με δράσεις και συγκεκριμένες συνεργασίες προς την κατεύθυνση της διασφάλισης της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και βεβαίως, της εξυπηρέτησης των εθνικών μας συμφερόντων.
Σε αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο της συμβολής της χώρας μας στις διεθνείς επιχειρήσεις, που διεξάγονται κατόπιν συγκεκριμένων αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και αποσκοπούν στην υποστήριξη της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, εντάσσεται και η ελληνική παρουσία στο Αφγανιστάν. Συγκεκριμένα η χώρα μας αποφάσισε το 2002, σύμφωνα με την απόφαση 1386/2001 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, να συμμετάσχει στην πολυεθνική ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ, τη λεγόμενη ISAF. Σε αυτήν συμμετέχουν τριάντα τρεις χώρες οι οποίες συνεργάζονται και σ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται είκοσι τρεις ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή σχεδόν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μοναδικός στόχος αυτής της δύναμης είναι η συνεισφορά στη διασφάλιση της ειρήνης, της σταθερότητας, του εκδημοκρατισμού και της εδαφικής ακεραιότητας του Αφγανιστάν.
Σε αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο συμμετέχει η ελληνική δύναμη στο Αφγανιστάν με μη μάχιμες μονάδες που δεν μετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αναλυτικά συμμετέχουμε με εκατόν είκοσι έξι άτομα, ένα λόχο μηχανικού εκατόν είκοσι δύο ατόμων, δύο επιτελείς στο αρχηγείο της πολυεθνικής δύναμης και δύο άντρες στο Αεροδρόμιο της Καμπούλ. Αποστολή τους είναι η συμβολή σε έργα ανοικοδόμησης και ανθρωπιστικού χαρακτήρα.
Σήμερα, και πάντοτε μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών, η Ελλάδα αποφάσισε την αναβάθμιση της συνεισφοράς της σε αυτήν τη δύναμη μέσω ενός κινητού νοσοκομείου, μιας ιατρονοσηλευτικής μονάδας δυναμικότητας τριάντα κλινών, η οποία προγραμματίζεται να παραμείνει για δεκαοκτώ μήνες και θα στελεχώνεται κατά 40% από ελληνικό προσωπικό. Αυτή η απόφαση έρχεται στη συνέχεια και άλλων προσφορών της χώρας μας στο Αφγανιστάν, όπως συμβολή μας στην αναστήλωση του μουσείου, η ισχυρή αναπτυξιακή βοήθεια και στην ανάληψη της εκ περιτροπής διοίκησης του Αεροδρομίου της Καμπούλ. Η ελληνική Κυβέρνηση, λοιπόν, διατηρεί πάντα το δικαίωμα να αποσύρει την ελληνική δύναμη όποτε εκείνη το θελήσει. Το κόστος της ΕΛΔΑΦ τελικά, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, ανέρχεται σε 6,3 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το λειτουργικό κόστος της ιατρονοσηλευτικής μονάδας υπολογίζεται σε 7 εκατομμύρια ευρώ.
Σας ευχαριστώ.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Κύριε συνάδελφε, η κατάσταση στο Αφγανιστάν ασφαλώς εξακολουθεί να είναι προβληματική. Είναι, όμως, λιγότερο προβληματική απ’ ότι ήταν στο παρελθόν. Θεωρούμε, λοιπόν, ακριβώς ότι η συμβολή της διεθνούς δύναμης ήταν καίριας σημασίας για να υπάρξει βελτίωση της κατάστασης στην περιοχή.
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να βελτιωθεί με την παρουσία της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης και βεβαίως με τη δική μας συμβολή. Θεωρούμε ότι στο πλαίσιο του ρόλου που έχουμε διεθνώς πρέπει να βοηθάμε σε τέτοιες καταστάσεις, όταν αποσκοπούμε στη διεθνή ασφάλεια, τον εκδημοκρατισμό και τη σταθεροποίηση των καταστάσεων.
Εμείς θεωρούμε ότι πραγματικά η παρουσία μας στο Αφγανιστάν είναι ιδιαίτερα θετική. Τι κάνουμε; Συμβάλλουμε στην ανοικοδόμηση μιας χώρας κατεστραμμένης, κατασκευάζουμε -γιατί είναι λόχος μηχανικού- δρόμους και κτίρια και συμβάλλουμε στην ανοικοδόμηση των υποδομών. Προσφέρουμε κινητό νοσοκομείο, προσφέρουμε περίθαλψη, παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια, ανοικοδομούμε το μουσείο της Καμπούλ, συμμετέχουμε με ανθρωπιστική βοήθεια, βοηθάμε στην ανάπτυξη των συγκοινωνιών.
Όλα αυτά τα έργα είναι πράγματα για τα οποία αισθανόμαστε υπερήφανοι, γιατί μπορούμε μαζί με άλλες χώρες να συνεισφέρουμε στην ανοικοδόμηση της χώρας αυτής.
Και ακριβώς νομίζω, όλα αυτά συμβάλλουν στο να έχει η χώρα μας μια σημαντική παρουσία και στο πλαίσιο της ανάληψης της θέσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και γενικότερα να έχει μια βασική και ουσιαστική συνεισφορά στη διεθνή ειρήνη, ασφάλεια και εκδημοκρατισμό της περιοχής αυτής.
