ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄ – ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο
(‘Αρθρο 40 παρ. 1 του Κ.τ.Β.)
Στην Αθήνα σήμερα, 4 Οκτωβρίου 2005, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.15΄, συνεδρίασε στην Αίθουσα 150 του Μεγάρου της Βουλής η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. Βασιλείου Μαγγίνα, με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Συνθήκης μεταξύ του Βασιλείου του Βελγίου, της Τσεχικής Δημοκρατίας, του Βασιλείου της Δανίας, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Βασιλείου της Ισπανίας, της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλικής Δημοκρατίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, του Βασιλείου των Κάτω Χωρών,της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, της Σλοβακικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας, του Βασιλείου της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας (κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) αφ’ ενός και της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας αφ’ ετέρου, για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Στη συνεδρίαση παρέστη ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ιωάννης Βαληνάκης, καθώς και αρμόδιοι υπηρεσιακoí παράγοντες.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ. Σοφία Βούλτεψη, Ιωάννης Γιαννέλλης – Θεοδοσιάδης, Χρήστος Ζώης, Γεώργιος Καλαντζής, Ηλίας Καλλιώρας, Θεόδωρος Κασσίμης, Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Νικόλαος Κορτσάρης, Βασίλειος Μαγγίνας, Πέτρος Μαντούβαλος, Μιχαήλ Μπεκίρης, Μιχαήλ Παπαδόπουλος, Βύρων Πολύδωρας, Ελένη Ράπτη, Θεόδωρος Σκρέκας, Ιορδάνης Τζαμτζής, Κωνσταντίνος Τσιπλάκης, Βασίλειος Χρύσης, Ιωάννης Χωματάς, Ελένη – Μαρία Αποστολάκη, Βασίλειος Γερανίδης, Πέτρος Ευθυμίου, Μιχαήλ Καρχιμάκης, Απόστολος Φωτιάδης, Ιωάννης Μαγκριώτης, Στυλιανός Ματζαπετάκης, Γρηγόριος Νιώτης, Βασίλειος Οικονόμου, Ιωάννης Παπαντωνίου, Χρήστος Παπουτσής, Παναγιώτης Ρήγας, Βασίλειος Τόγιας, Απόστολος – Αθανάσιος Τσοχατζόπουλος, Μιχαήλ Χρυσοχοΐδης, Ελπίδα Παντελάκη, Ορέστης Κολοζώφ, Νικόλαος Κωνσταντόπουλος, Στυλιανός Παπαθεμελής και Ευάγγελος Πολύζος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Βούλτεψη.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ (Εισηγήτρια της Πλειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε το σχέδιο νόμου, με το οποίο η Ελλάδα καλείται να κυρώσει τη Συνθήκη Προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στο πλαίσιο νομοθετικής διαδικασίας μεταξύ όλων των χωρών-μελών της Ε.Ε.. Πρόκειται για την πέμπτη διεύρυνση της Ε.Ε., που έρχεται να προστεθεί στην περυσινή μεγαλύτερη ιστορική διεύρυνση της Ένωσης, με την είσοδο δέκα νέων χωρών, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος.
Η σημερινή συζήτηση διεξάγεται σε μία κρίσιμη για την Ένωση περίοδο, μετά την απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και της Ολλανδίας, γεγονός που οδήγησε σε πάγωμα τη διαδικασία επικύρωσης σε πολλές χώρες. Συμπίπτει με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, η οποία είχε χθες τη γνωστή θετική για την Τουρκία έκβαση, με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Παράλληλα, βρίσκεται και σε εξέλιξη η γνωστή συζήτηση – προβληματισμός, σχετικά με το τι έπρεπε να προηγηθεί, η διεύρυνση ή η εμβάθυνση. Και οι δύο απόψεις περικλείουν ενδιαφέροντα επιχειρήματα, αλλά, κατά την άποψή μου, η ανάγκη για διεύρυνση δημιουργήθηκε από την ίδια την πορεία των γεγονότων και τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο, μετά τα κοσμογονικά γεγονότα στο τέλος του 1980 και των αρχών του 1990.
Επιπλέον η διεύρυνση, παρά τις δυσκολίες της, αποτελεί προϊόν ιστορικής και πολιτικής αναγκαιότητας, καθώς ακόμα και στους πιο διστακτικούς είναι σαφές ότι η Ενωμένη Ευρώπη πρέπει να περιλαμβάνει το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών και των λαών που ζουν στην ίδια Ευρωπαϊκή γειτονιά και επομένως δεν μπορούν να αποκλείονται. Αντίθετα, είναι ανάγκη να καταβάλλονται όλες οι δυνατές προσπάθειες, ώστε όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί να βρεθούν στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης και να προχωρήσουν μαζί με ίσες ευκαιρίες. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που η Ε.Ε. περνά τέτοια κρίση, που ξεπεράστηκε με κριτήριο την ενότητα και το κοινό συμφέρον των ευρωπαϊκών λαών.
Η προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας και με αυτό το πρίσμα είναι ανάγκη να δούμε αυτή την εξέλιξη. Για πρώτη φορά, μετά την ένταξη της Ελλάδας, εισέρχονται χώρες της βαλκανικής στην Ε.Ε. και η προσχώρηση αυτή έχει πρακτική και συμβολική σημασία. Συμβολική γιατί τα Βαλκάνια έχουν ανάγκη από ένα μήνυμα σταθερότητας και ειρηνικής συμβίωσης και πρακτική διότι η βαλκανική προσχώρηση θα συγκεντρώσει το ειλικρινές ενδιαφέρον της Ε.Ε., καθώς θα βλέπουν οι Βρυξέλλες, πλέον, τα Βαλκάνια, ως κομμάτι από τη σάρκα της Ευρώπης και όχι ως τόπο αναταραχής και συγκρούσεων.
Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17 Δεκεμβρίου 2004 στις Βρυξέλλες. Η υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης έγινε στις 25 Απριλίου 2005 στο Λουξεμβούργο και η Συνθήκη θα τεθεί σε ισχύ την 1/1/2007, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες κύρωσης και στις εικοσιπέντε χώρες. Οι δύο χώρες είναι από το 1973 μέλη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και από το 2002 μέλη του ΝΑΤΟ. Πληρούν τα πολιτικά κριτήρια για την ένταξή τους. Όσον αφορά στα οικονομικά κριτήρια και στο κριτήριο του κεκτημένου εκτιμάται ότι θα έχουν πληρωθεί και από τις δύο χώρες μέχρι την 1/1/2007. Εάν αυτό δεν θα έχει συμβεί μέχρι την προκαθορισμένη ημερομηνία, τότε υπάρχει δυνατότητα αναβολής της ένταξής τους για ένα έτος, βάση σχετικής ρήτρας που έχει συμπεριληφθεί στη Συνθήκη Προσχώρησης.
Η Βουλγαρία έχει από το 1990 συνάψει Συμφωνία εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας με την Ε.Ε.. Οι ευρωπαϊκές συμφωνίες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας ανάγονται στο 1993 και 1995 αντίστοιχα και αποτέλεσαν το πλαίσιο της προσέγγισής τους με την Ε.Ε.. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2000, η έναρξή τους αποφασίστηκε το 1999 στο Ελσίνκι, δύο χρόνια αργότερα στο Γκαίτεμποργκ γίνεται αναφορά στις ιδιαίτερες προσπάθειες που πρέπει να καταβάλουν Βουλγαρία και Ρουμανία, αλλά την ίδια χρονιά στο Λάακεν γίνεται σαφής διαχωρισμός τους από τις υπόλοιπες δέκα υποψήφιες χώρες, λόγω ελλείψεων που διαπιστώθηκαν ως προς την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου, κυρίως στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, καθώς και ανάγκη μεταρρύθμισης διοικητικών και δικαστικών συστημάτων τους. Και στην περίπτωση των δύο χωρών παραχωρήθηκαν μεταβατικές περίοδοι. Η ενταξιακή πορεία της μιας χώρας αποσυνδέθηκε από την άλλη, ενώ υπάρχουν ρήτρες αναβολής για ένα έτος, δηλαδή, έως τον Ιανουάριο του 2008.
Το κόστος της Πέμπτης διερεύνησης είναι σύμφωνα με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 15,396 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά, για την περίοδο του 2007 – 2009. Στον τομέα της γεωργίας, ως έτος αναφοράς ελήφθη το 2000, για να καταστεί δυνατή η αναγκαία προσαρμογή. Ως προς τη συνολική χρηματοδότηση των δύο χωρών, μετά το 2009, θα προσδιοριστεί κατά τις διαπραγματεύσεις για τη δημοσιονομική προοπτική και των 27 χωρών. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα καταλάβουν 18 και 35 έδρες, αντίστοιχα, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έως το 2009. Από την επομένη της υπογραφής της Συνθήκης έως την πλήρη ένταξή τους θα συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με την ιδιότητα του παρατηρητή, ενώ μετά την ένταξή τους θα διαθέτουν από έναν εκπρόσωπο στο Συμβούλιο των Επιτρόπων. Θα συμμετέχουν, επίσης, στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην Επιτροπή Περιφερειών, στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με 296 εκατομμύρια ευρώ η Βουλγαρία και 846 η Ρουμανία.
Το ζήτημα της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων αντιμετωπίστηκε με την υιοθέτηση αυστηρών μεταβατικών περιόδων. Κατά την πρώτη διετία θα εφαρμόζονται εθνικά μέτρα και μετά το τέλος της διετίας τα εθνικά μέτρα θα μπορούν να συνεχιστούν με μέγιστη διάρκεια την πενταετία και σε εξαιρετικές περιπτώσεις για δύο έτη ακόμη. Ως προς το κεφάλαιο ανταγωνισμού στη Ρουμανία παραχωρήθηκαν δύο μεταβατικές περίοδοι. Στο κεφάλαιο της γεωργίας, που ενδιαφέρει την Ελλάδα λόγω γειτνίασης, τα ζητήματα που μας απασχόλησαν ήταν αυτό της προστασίας ονομασιών προέλευσης τροφίμων, οίνων, αλκοολούχων ποτών και εκείνο της δασμολογικής μεταχείρισης ορισμένων αγροτικών προϊόντων. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν ο θρακικός οίνος, το ούζο, η μαστίχα και η φέτα και στη δεύτερη τα μεταποιημένα αγροτικά προϊόντα, όπως οι κονσέρβες και χυμοί φρούτων και λαχανικών, αλλά και η φέτα και το ούζο, λόγω επιβολής υψηλών εισαγωγικών δασμών.
Σε ό,τι αφορά στα θέματα προστασίας των ονομασιών προέλευσης συμφωνήθηκε ότι από την ημερομηνία ένταξης η Βουλγαρία οφείλει να έχει ευθυγραμμιστεί πλήρως με το σχετικό κεκτημένο, ενώ τα ειδικότερα θέματα θα συζητούνται στο πλαίσιο των οικείων διαχειριστικών Επιτροπών του Συμβουλίου, που λειτουργούν μόνιμα σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Όσον αφορά τις πιστώσεις για αγροτική ανάπτυξη στις δύο χώρες ανέρχονται συνολικά για την τριετία 2007 – 2009 σε 3.041 εκατομμύρια ευρώ. Στο κεφάλαιο των οδικών μεταφορών η βουλγαρική πλευρά δήλωσε ότι θα υιοθετήσει νέο σύστημα καταβολής τελών για χρήση οδικού δικτύου, από αλλοδαπούς μεταφορείς TRANSIT, βάζοντας τέλος στη διακριτική υπέρ των Βουλγάρων οδηγών μεταχείριση.
Μεταβατικές περίοδοι έχουν παραχωρηθεί ως προς τη φορολογία για τα τσιγάρα και τα ενεργειακά προϊόντα, καθώς και για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Μεγάλη δυσκολία επικεντρώνεται στο ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας της Βουλγαρίας και ειδικότερα του Πυρηνικού Σταθμού Κοζλοντούι.
Η Σόφια, ανέλαβε την υποχρέωση, να κλείσει εντός του 2006 τους πυρηνικούς αντιδραστήρες τρία και τέσσερα, ενώ ήδη τήρησε τις δεσμεύσεις που ανέλαβε στο Ελσίνκι και έκλεισε τους αντιδραστήρες 1 και 2, προ το 2003. Το κλείσιμο των αντιδραστήρων θα επιδοτηθεί από την Ε.Ε. με 210 εκατομμύρια ευρώ. Από τα ανωτέρω, κύριοι συνάδελφοι, προκύπτει ότι η προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ε.Ε. θα συμβάλει θετικά στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τη σταθερότητα και ασφάλεια στα Βαλκάνια, ενώ ανταποκρίνεται και στην πολιτική που έχει ακολουθήσει η Ελλάδα, με στρατηγικό στόχο την ένταξη στην Ε.Ε. όλων των βαλκανικών χωρών, προς όφελος της ειρηνικής διαβίωσης στην γειτονιά μας. Ευχαριστώ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Φωτιάδης Φωτιάδης.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, η Συνθήκη προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας επισκιάζεται από το επίκαιρο και πολύ σημαντικό γεγονός της έναρξης των διαπραγματεύσεων της Τουρκίας. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ήταν μια πολύ καλή μέρα για την Τουρκία, αλλά ταυτόχρονα, μια κακή μέρα για την ελληνική διπλωματία. Και αυτό γιατί σαν χώρα εγκαταλείψαμε έγκαιρα το Ελσίνκι του 1999 και τα θετικά του αποτελέσματα για τον ελληνισμό και για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την επανεδιεθνοποίηση του κυπριακού, τη διασφάλιση ενός δεσμευτικού ευρωπαϊκού πλαισίου για τη σχέση μας με την Τουρκία, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Αυτό που εμείς διασφαλίσαμε, το εγκατέλειψε διαπραγματευτικά η Ν.Δ.. Ο κ. Καραμανλής φρόντισε έγκαιρα, μέσω συνέντευξης στο CNN, να γνωστοποιήσει την παραίτηση της χώρας μας από το δικαίωμα άσκησης βέτο, πολύ καιρό πριν. Είμαστε απόντες απ’ όλη αυτή τη διαδικασία και η ελληνική φωνή ήταν παντελώς ανύπαρκτη στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε συνάδελφε, αν έχετε την καλοσύνη, παρά την επικαιρότητα του θέματος, επειδή επίκειται ψηφοφορία στην Ολομέλεια, παρακαλώ επικεντρωθείτε στο θέμα που συζητάμε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κύριε πρόεδρε, είναι μια συνολική πολιτική που άσκησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στήριξε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, αλλά στην προοπτική επίλυσης των προβλημάτων που αφορούν και τη χώρα μας και την Κύπρο. Η Νέα Δημοκρατία στήριξε χωρίς όρους, παραιτήθηκε των οποιωνδήποτε δεσμεύσεων και σήμερα, χωρίς να οριστεί κανένα χρονοδιάγραμμα, χωρίς να υπάρχει κανένας μηχανισμός ελέγχου, χωρίς να προβλέπονται οποιεσδήποτε κυρώσεις κατά της Τουρκίας, εάν παραβεί κάποιες από αυτές τις υποχρεώσεις της, εξασθένησαν οι θέσεις μας για τα ελληνοτουρκικά. Μήπως θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να δούμε το λόγο για τον οποίο πανηγυρίζει η Τουρκία;
Η Συνθήκη Προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην Ε.Ε. είναι, πράγματι, ένα σημαντικό γεγονός. Μετά την εισδοχή της χώρας μας στην Ε.Ε., είναι η πρώτη φορά που χώρες της βαλκανικής ετοιμάζονται για την προσχώρησή τους στην Ε.Ε.. Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στήριξαν την προοπτική αυτή, ενδεικτικά θα αναφέρω μία από τις πολλές προσπάθειες στην τριμερή συνάντηση κορυφής Ρουμανίας- Βουλγαρίας- Ελλάδας τον Απρίλιο του 2000 σε επίπεδο Πρωθυπουργών, όπου επιβεβαιώθηκε, για μια ακόμη φορά, η πρόθεση της χώρας μας για τη στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας. Είναι σημαντικό για μας, γιατί, για πρώτη φορά, η χώρα μας αποκτά σύνορα με την Ευρώπη. Ήδη από το 2004 η Επιτροπή συμφώνησε ότι η διεύρυνση της Ε.Ε. με την ένταξη των δέκα νέων χωρών την 1η Μαΐου του 2004, ενίσχυσε την ενότητα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Τα επιχειρήματα που υπάρχουν είναι ιστορικά και πολιτικά και είναι σημαντικά υπέρ της διεύρυνσης, γιατί ενισχύεται η ειρήνη, η ευημερία, η σταθερότητα και ασφάλεια και επιπλέον, θα υπάρξουν σοβαρά οικονομικά οφέλη. Η Βουλγαρία και Ρουμανία αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος αυτής της διαδικασίας της διεύρυνσης, που ξεκίνησε το 1997. Έτσι, λοιπόν, επισπεύσθηκε η διαδικασία αλλαγής και στις δύο αυτές χώρες, εν’ όψει της προοπτικής της διεύρυνσης. Πρέπει να πούμε ότι και από τη Ρουμανία και από τη Βουλγαρία, τα κριτήρια για την ιδιότητα του μέλους, έχουν πληρωθεί, με βάση τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία της Ε.Ε.. Ολοκληρώθηκαν, κατ’ αρχήν, οι διαπραγματεύσεις με τη Βουλγαρία και ακολούθως με τη Ρουμανία, το Δεκέμβριο του 2004.
Η Συνθήκη Προσχώρησης υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 2005 στο Λουξεμβούργο. Πρέπει να τονίσω ότι με ερώτηση των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ζητήθηκε επίσπευση της συζήτησης στη Βουλή, ώστε αυτή η σημαντική Συμφωνία να τύχει από τη χώρα μας της συγκεκριμένης έγκρισης. Αναμένεται να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου του 2007, εφόσον ολοκληρωθούν οι διαδικασίες στις 25 χώρες. Βέβαια, υπάρχουν ρήτρες αναβολής της ένταξης, εάν αποδειχθεί, σαφώς, ότι η πορεία της προετοιμασίας για την υιοθέτηση και την εφαρμογή του κεκτημένου βρίσκεται σε τέτοιο στάδιο, ώστε να δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος να βρεθεί οποιοδήποτε από τα δύο αυτά κράτη απροετοίμαστο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ιδιότητας του μέλους, σε ορισμένους σημαντικούς τομείς, μέχρι την ημερομηνία προσχώρησης την 1η Ιανουαρίου 2007. Όπως, επίσης, η δυνατότητα αναβολής της προσχώρησης της Ρουμανίας και μόνο με απόφαση του Συμβουλίου με ειδική πλειοψηφία – η προηγούμενη χρειαζόταν την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου. Για τη Ρουμανία μόνο σε περίπτωση που έχουν διαπιστωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σοβαρές ελλείψεις, όσον αφορά την εκ μέρους της Ρουμανίας εκπλήρωση των υποχρεώσεων, για ζητήματα δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων και σε περίπτωση που διαπιστωθούν σοβαρές ελλείψεις στην πολιτική ανταγωνισμού, την οποία η ευρωπαϊκή επιτροπή με τα όργανά της θα εξετάσει στο μέλλον.
Θα πρέπει να πούμε ότι οι δύο αυτές χώρες υπέγραψαν δύο κείμενα όμοιου περιεχομένου, το Πρωτόκολλο Προσχώρησης και την Πράξη Προσχώρησης, για τον απλούστατο λόγο, αν το σύνταγμα μέσα στο οποίο κωδικοποιημένα υπάρχει και η Πράξη Προσχώρησης, αν δεν έχει τεθεί σε ισχύ κατά το χρόνο της Προσχώρησης η ένταξη των δύο χωρών στην Ε.Ε. δεν θίγεται, γιατί αυτές θα καταστούν μέλη της Ε.Ε. αποδεχόμενες τις ιδρυτικές συνθήκες της Ε.Ε. και των ευρωπαϊκών κοινοτήτων.
Υπάρχουν ορισμένα θέματα, τα οποία άπτονται του ελληνικού ενδιαφέροντος άμεσα, όπως είναι η ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων και, όμως, έχουμε έντονο ενδιαφέρον για το τι θα συμβεί. Ακόμα και πριν από την ένταξη της Βουλγαρίας, υπήρχε το θέμα των εργαζομένων Βουλγάρων στη χώρα μας, γιατί, θα έλεγα, ότι υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά την αγορά εργασίας στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης με το κλείσιμο των εργοστασίων και την αντικατάσταση των Ελλήνων εργαζομένων από Βούλγαρους. Ενημερωτικά να πω ότι δίνεται η δυνατότητα δύο καταρχήν χρόνων και άλλων τριών χρόνων, χωρίς ιδιαίτερες προϋποθέσεις, παράτασης και υιοθέτησης αυστηρών εθνικών μέτρων, όπως, επίσης, υπάρχει δυνατότητα παρέκτασης της προθεσμίας για άλλα 2 χρόνια, δηλαδή να πάμε στα 7, σε ειδικές περιπτώσεις στρέβλωσης ή απειλής στρέβλωσης της εθνικής αγοράς εργασίας.
Θέμα άλλο που μας αγγίζει άμεσα σαν χώρα και ιδίως στις περιοχές που βρίσκονται εγγύτερα προς τη Βουλγαρία, είναι το θέμα του εργοστασίου του Κοζλοντούι. Θα πρέπει να παρακολουθήσουμε τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Βουλγαρία απέναντι στην Ε.Ε., δεσμεύσεις που φαίνονται ότι καταρχήν τηρήθηκαν για το σταθμό ένα και δύο του πυρηνικού εργοστασίου, αλλά και για την παραπέρα εξέλιξη και το κλείσιμο και των υπολοίπων αντιδραστήρων με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε..
Σαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα μπορούσαμε παρά να είμαστε υπέρ της κύρωσης της συγκεκριμένης Συνθήκης, για τον απλούστατο λόγο ότι οριστικοποιήθηκε το σύνολο σχεδόν των διαπραγματεύσεων επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ο κ. Κολοζώφ έχει το λόγο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ (Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.): Είναι γνωστή η θέση του κόμματός μας, σχετικά με τη διαδικασία διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε από την αρχή ταχθεί εναντίον της ένταξης της χώρας μας και μέχρι σήμερα έχουμε ταχθεί κατά όλων των προσχωρήσεων στην Ε.Ε.. Είναι, λοιπόν, φανερό, ότι καταψηφίζουμε και τη σημερινή Συνθήκη για την προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ε.Ε.. Εκτός, όμως, από αυτή τη γενική τοποθέτηση, θα πρέπει να αναφερθούμε και στην ίδια τη διαδικασία ένταξης των δύο χωρών. Συγκριτικά με τις προηγούμενες εντάξεις, οι όροι ένταξης των δύο αυτών χωρών είναι ιδιαίτερα επαχθείς. Άλλωστε, τα αποτελέσματα της προενταξιακής διαδικασίας και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης είναι η όξυνση της ανεργίας, μισθοί πείνας, ακρίβεια, φτώχεια, δραστικές περικοπές στις κοινωνικές παροχές και διάλυση των παραγωγικών συνεταιρισμών, φέρνοντας τα λαϊκά στρώματα των δύο αυτών χωρών σε απόγνωση.
Ιδιαίτερα απαιτητικοί είναι οι όροι κάθε θεσμού που θυμίζει το σοσιαλιστικό παρελθόν των δύο αυτών χωρών, από την ιδιωτικοποίηση της γης μέχρι τη διάλυση των κοινωνικών δομών στήριξης των λαών τους. Με τους όρους ένταξης προωθούνται οι στόχοι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, που ήδη άρχισαν να υλοποιούνται και αφορούν την προσάρτηση των δύο χωρών, τη λεηλασία του πλούτου τους και της οικονομίας τους, την απίστευτη εκμετάλλευση των εργαζομένων, την επιτάχυνση της διαδικασίας συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγα χέρια, μιας νέας πλουτοκρατίας που αναπτύσσεται ραγδαία, καθώς και των ξένων μονοπωλίων. Σήμερα, κύριοι Βουλευτές, υπάρχουν δύο Βουλγαρίες και δύο Ρουμανίες. Η μια των νέων πλουτοκρατών, των μονοπωλίων και της χλιδής και η άλλη, δύο περήφανων λαών που, κυριολεκτικά, τους σύρουν στη δυστυχία και στον εξευτελισμό.
Εμείς δεν μπορούμε να συναινέσουμε με τους στόχους που προωθεί η Ε.Ε. και το μεγάλο κεφάλαιο, στόχοι που απαιτούν την πλήρη απελευθέρωση της δράσης του με την παράλληλη συνεχή συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με στόχο να αυξάνει τα κέρδη του και να επιβάλλει τη βάρβαρη οργάνωση της κοινωνίας.
Στο σημείο αυτό γίνεται η β΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ. Σοφία Βούλτεψη, Ιωάννης Γιαννέλλης – Θεοδοσιάδης, Χρήστος Ζώης, Γεώργιος Καλαντζής, Ηλίας Καλλιώρας, Θεόδωρος Κασσίμης, Συμεών Κεδίκογλου, Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Νικόλαος Κορτσάρης, Βασίλειος Μαγγίνας, Αριάδνη Μανούσου – Μπινοπούλου, Πέτρος Μαντούβαλος, Μιχαήλ Μπεκίρης, Μιχαήλ Παπαδόπουλος, Βύρων Πολύδωρας, Ελένη Ράπτη, Θεόδωρος Σκρέκας, Ιορδάνης Τζαμτζής, Κωνσταντίνος Τσιπλάκης, Ευγένιος Χαϊτίδης, Βασίλειος Χρύσης, Ιωάννης Χωματάς, Ελένη – Μαρία Αποστολάκη, Βασίλειος Γερανίδης, Πέτρος Ευθυμίου, Μιχαήλ Καρχιμάκης, Απόστολος Φωτιάδης, Ιωάννης Μαγκριώτης, Στυλιανός Ματζαπετάκης, Γρηγόριος Νιώτης, Βασίλειος Οικονόμου, Ιωάννης Παπαντωνίου, Χρήστος Παπουτσής, Παναγιώτης Ρήγας, Βασίλειος Τόγιας, Απόστολος – Αθανάσιος Τσοχατζόπουλος, Μιχαήλ Χρυσοχοΐδης, Ελπίδα Παντελάκη, Ορέστης Κολοζώφ, Νικόλαος Κωνσταντόπουλος, Στυλιανός Παπαθεμελής και Ευάγγελος Πολύζος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ο κ. Κωνσταντόπουλος έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥΝ): Ο στόχος της Ενωμένης Ευρώπης δεν είναι ουτοπικός ούτε μια απλή συναισθηματική επιθυμία. Ο στόχος αυτός έχει σαφές πολιτικό περιεχόμενο και συγκεκριμένη στρατηγική δυναμική. Μια Ενωμένη Ευρώπη, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα στη διαμόρφωση της στρατηγικής για την ειρήνη και τη σταθερότητα σε όλο τον κόσμο. Μια Ενωμένη Ευρώπη, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει στρατηγικό αντίβαρο στο μονοπώλιο της υπερδύναμης των Η.Π.Α.. Μια Ενωμένη Ευρώπη, που θα μπορούσε να αποτελέσει το αναγκαίο γεωστρατηγικό πεδίο για να διαμορφωθούν εκεί, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού πολιτισμικού κεκτημένου, οι καινούργιες διεργασίες για τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος και την οικολογική ισορροπία στον 21ο αιώνα.
Νομίζω, ότι ζούμε μια αλλαγή εποχής, όπου όλοι θα πρέπει να συνεννοηθούμε ότι εθνικοί δρόμοι για το μέλλον δεν υπάρχουν. Ο καθένας και «το σοκάκι του» για να φτάσουμε στον ορίζοντα της οικουμενικής ευτυχίας, είναι μια ξεπερασμένη αντίληψη. Χρειάζονται, λοιπόν, τα υπερεθνικά, τα υπερκρατικά, τα μεταεθνικά μορφώματα μέσα στα οποία, χωρίς να χάνεται η εθνική ταυτότητα, από πλευρά γλώσσας, ιστορικής διαμόρφωσης και πολιτισμικής ιδιαιτερότητας, να συνυπάρχουν όλες οι κοινωνικές κατηγορίες που υπάρχουν σε κάθε κράτος. Όπως δεν υπάρχει εθνικός δρόμος για την ευτυχία, έτσι δεν υπάρχει καθαρός λαός, καθαρό έθνος και καθαρό κράτος. Ιδιαίτερα στα Βαλκάνια υπάρχει πολυπολιτισμικότητα. Ιστορικά τα Βαλκάνια αντιμετωπίστηκαν ως η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης ή ως ένας χώρος υποβαθμισμένος, για να εναποτίθενται τα απόβλητα των άλλων χωρών ή για να αναπτύσσεται ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός στην εξασφάλιση της εύκολης κερδοσκοπίας.
Ναι στην ενωμένη Ευρώπη όλων των λαών και των κρατών της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς διακρίσεις, χωρίς διαφορετικές ταχύτητες, χωρίς πολιτικές γεωμετρίες και χωρίς τις πολιτικο – στρατηγικές σκοπιμότητες, οι οποίες ακόμη και σήμερα υπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται με τους ενδοευρωπαϊκούς ανταγωνισμούς. Στην πορεία προς μια ενωμένη Ευρώπη, τα Βαλκάνια είναι οργανικό κομμάτι, δεν είναι σκωληκοειδής απόφυση της Ευρώπης ούτε περιθώριό της. Είναι κομμάτι της πολιτισμικής διαμόρφωσης της Ευρώπης, κομμάτι της ιστορικής της εξέλιξης και πρέπει να είναι συστατικό στοιχείο του νέου στρατηγικού φορέα, που θα εξελιχθεί κάποτε η ενωμένη Ευρώπη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα Βαλκάνια, σήμερα, δεν πρυτανεύουν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, αλλά κυριαρχούν τα συμφέροντα των Η.Π.Α.. Οι συνέπειες του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία έχουν εξυπηρετήσει την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων και έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη διαμόρφωση της ενωμένης Ευρώπης. Στα Βαλκάνια έχουμε σήμερα μια μαύρη τρύπα στη Σερβία, μια χώρα που σπρώχτηκε 50 χρόνια πίσω στην ιστορία με επιδρομές και έχουμε και τις άλλες χώρες, οι οποίες επιχειρούν να διανύσουν τη μεταβατική περίοδο στις νέες συνθήκες με όσο γίνεται λιγότερο κόστος. Το ναι, που λέμε στις χώρες των Βαλκανίων για την Ευρώπη, το λέμε και για την ιστορική ισορροπία που έχει διαταραχθεί στην περιοχή μας. Δε φαντάζομαι να πιστεύει κανείς, ότι στον 21ος αιώνα, αλλιώς θα πηγαίνει η Ελλάδα, αλλιώς η Βουλγαρία, αλλιώς η Σερβία, η Ρουμανία και αλλιώς η Αλβανία.
Τα ζητήματα που θέτει η Συνθήκη αυτή, αναφέρθηκαν και από άλλους συναδέλφους. Δηλαδή, κατά πόσο η διεύρυνση είναι εξασφαλισμένη με τις αντίστοιχες πολιτικές προϋποθέσεις, της αύξησης του προϋπολογισμού, της διαμόρφωσης μιας ενιαίας στρατηγικής και της λειτουργίας πολιτικών θεσμών με κύρος και αποτελεσματικότητα. Βεβαίως, ισχύει η αρχή της διαπραγμάτευσης στην Ε.Ε., αλλά αυτή η αρχή της διαπραγμάτευσης δεν πρέπει να οδηγεί και σε φαινόμενα σαν αυτά, που παρατηρούνται στις διαπραγματεύσεις στις Συνόδους Κορυφής.
Μετά τα δημοψηφίσματα και μετά τις εκλογές στη Γερμανία υπάρχει μια σύγχυση και μια αμηχανία σε όλη την Ευρώπη και θα πρέπει να συνεκτιμηθεί. Η πορεία της Τουρκίας προς την Ευρώπη είναι επιθυμητός παράγοντας, γιατί μόνο σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο η Τουρκία θα απαλλαγεί ή μπορεί να απαλλαγεί από στοιχεία, που την καθιστούν επίφοβο παράγοντα, στρατιωτικοπολιτικό κατεστημένο, έλλειψη εκδημοκρατισμού, παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινωνική ρευστότητα.
Εμείς ψηφίζουμε αυτή την Σύμβαση. Επισημαίνουμε, βεβαίως, ότι σε ορισμένους τομείς μέσα στην Ευρώπη, θα έχουμε ανταγωνιστικές αναμετρήσεις με τις χώρες των Βαλκανίων, όπως έχουμε και με την Κύπρο. Θα έχουμε ανταγωνιστικές αναμετρήσεις στον αγροτικό τομέα, στον τομέα της αγοράς εργασίας και στον ενεργειακό τομέα. Ξέρετε το σχέδιο για τον άξονα Μπουργκάς – Αυλώνα, που παρακάμπτει στρατηγικού ενδιαφέροντος, για την ελληνική οικονομία, προτεραιότητες, Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη ή κάθετους οδούς προς την Εγνατία. Θα έχουμε σοβαρά προβλήματα στον τομέα διαχείρισης των νερών, των πυρηνικών εργοστασίων και της οικολογικής προστασίας στο χώρο των Βαλκανίων.
Με όλες αυτές τις επισημάνσεις λέμε «ναι», γιατί μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε., δίνεται η δυνατότητα μια διαπραγμάτευση, που κατά κανόνα είναι προτιμότερη από τις τριβές , τις εντάσεις και τις εχθρικές αντιπαραθέσεις. Δεν είναι εύκολη η πορεία προς μια ενωμένη Ευρώπη. Πρέπει, όμως, προς αυτή την κατεύθυνση να εξασφαλιστούν οι πολιτικές προϋποθέσεις, αν θέλουμε η Ευρώπη να βρει τον ιστορικό της δρόμο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Φωτιάδης.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, λόγω της σοβαρότητας της Συμφωνίας, υποβάλαμε το αίτημα και θα παρακαλούσαμε να συμφωνήσετε εσείς καταρχήν, αλλά και η Κυβέρνηση ακολούθως, ώστε να ζητήσουμε από την κυρία Πρόεδρο της Βουλής, η συγκεκριμένη Σύμβαση να συζητηθεί στην Ολομέλεια, σε μια συνεδρίαση και να πάρουν το λόγο και Βουλευτές και όχι κατά την κλασική διαδικασία, όπου γίνεται απλώς εκφώνηση της Σύμβασης. Πιστεύω, ότι αξίζει τον κόπο, λόγω και του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος που έχει για τη Χώρα μας η συγκεκριμένη Σύμβαση, να ακολουθηθεί μια διαδικασία, που να κυρωθεί με πανηγυρικό τρόπο και με τη συμμετοχή των Βουλευτών στη διαδικασία της Ολομέλειας.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε συνάδελφε, επί του αιτήματος σας αυτού, το μόνο που μπορώ να πω εγώ, είναι ότι από τυπικής απόψεως έχουμε θέσεις θετικές για την κύρωση, από τη Ν.Δ., το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Συνασπισμό. Είναι, κατά πλειοψηφία, δεδομένου ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καταψηφίζει. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να έρθει το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια και θα ήθελα παρόντος του κ. Υφυπουργού, να τον παρακαλέσω και εγώ να διαχειριστεί αυτό το θέμα με την Κυβέρνηση και στη συνέχεια με την κυρία Πρόεδρο της Βουλής.
Το λόγο έχει ο κ. Γιαννέλλης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ – ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ πολύ σημαντική την κύρωση αυτής της Σύμβασης για τη Χώρα μας και δεν ξέρω σε τι εξυπηρετεί η αναφορά στο Ελσίνκι το 1999. Εγώ θυμάμαι μόνο τα θετικά πάνω σε ένα εθνικό θέμα, που άφησε η Συμφωνία αυτή. Τα αρνητικά θα μας ακολουθούν για πολλά χρόνια, και εμείς που είμαστε από παραμεθόριες περιοχές τα ζούμε και φοβάμαι πως θα τα ζήσουμε και στο μέλλον. Έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί η Ελλάδα αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της βαλκανικής, όπως σωστά είπε ο κ. Κωνσταντόπουλος και είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι οι Βαλκανικές χώρες συνδέονται με κοινούς στόχους, πολιτισμικούς, κυρίως, κοινές παραδόσεις και αυτό δίνει την πολυμορφία σ’ αυτή την περιοχή. Οφείλουμε να δεχτούμε ότι οι χώρες αυτές πρέπει να διατηρήσουν τις ιδιαιτερότητές τους. Η Ευρώπη, ως μια ήπειρος των πολιτισμών, είναι λογικό να μη δέχεται την απειλή ή τον εκβιασμό, θα έλεγα, μιας πολιτισμικής ομοιομορφίας, όπως δεν πρέπει να δέχεται και την απειλή της σύγκρουσης των πολιτισμών και των θρησκειών. Αυτό, βέβαια, απεδείχθη με την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Συνεπώς, η απάντηση των βαλκανικών χωρών πάνω σ’ αυτό το θέμα πρέπει να είναι η εμμονή τους στη διασφάλιση και την προαγωγή της πολιτισμικής πολυμορφίας τους.
Στόχος, λοιπόν, της Ελλάδας θα πρέπει να είναι η πλήρης ένταξη των χωρών αυτών και, βέβαια, να ενταχτούν στη συνέχεια και μέσα στις ευρωατλαντικές δομές. Οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται σήμερα αυτές οι δύο χώρες να ενταχθούν στην Ε.Ε. είναι κυρίως οι εξής: Πρώτον, με την είσοδο των νέων χωρών επιτυγχάνεται και η γεωγραφική ένωση της Ελλάδας με την Ευρώπη. Όταν δούμε το χάρτη των 25 χωρών, βλέπουμε την Ελλάδα σαν μια νησίδα, είναι τελείως αποκομμένη. Με την ένωση, όμως, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας ενώνεται και γεωγραφικά, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δίνει μια άλλη μορφή στο εμπόριο. Αποτελεί ένα δίαυλο εμπορίου προς τα λιμάνια της βόρειας Ελλάδας.
Δεύτερον, με την εισδοχή των χωρών αυτών δημιουργείται μια σημαντική αμυντική ασπίδα στη νοτιοδυτική Ευρώπη, που αποτελεί παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας. Παύει, πλέον, οριστικά το δόγμα του από βορρά κινδύνου, για όσους τα πιστεύουν και στρέφει η Ελλάδα τα ενδιαφέροντα της προς άλλες κατευθύνσεις. Ελπίζουμε, όταν μετά από μερικά χρόνια ενταχθεί και η Τουρκία να μην υπάρχει και κανένα πρόβλημα και προς αυτή την κατεύθυνση.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Χρυσοχοϊδης.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Είναι πράγματι μια ιστορική στιγμή, αλλά ταυτόχρονα και μια καμπή για την Ε.Ε. όλη αυτή η περίοδος. Κατ’ αρχήν , υπάρχει το γεγονός της κρίσης, η οποία προέρχεται από την απόρριψη της ευρωπαϊκής συνταγματικής συνθήκης. Νομίζω, όμως, ότι ο βαθύτερος λόγος είναι η έλλειψη οράματος και η έλλειψη ηγεσίας στην Ευρώπη.
Ένας άλλος λόγος είναι η διεύρυνση. Πριν από ενάμιση χρόνο, περίπου, είχαμε τη διεύρυνση με τους δέκα, την Ευρώπη των 25, το 2007 έχουμε έτοιμη την είσοδο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας.
Μόλις χθες άνοιξε την πόρτα της Ευρώπης, με διαπραγματεύσεις, η Τουρκία. Θα ήθελα να επαναδιατυπώσουμε το αίτημα για σύγκληση της Επιτροπής. Η Κυβέρνηση δήλωσε ότι θα υπάρξει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την εξωτερική πολιτική. Χρειαζόμαστε μια διεξοδική συζήτηση στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας για τα θέματα της εθνικής μας πολιτικής. Απαιτούνται μια σειρά από διευκρινίσεις από την πλευρά της Κυβέρνησης. Μην υποτιμάτε το γεγονός ότι η κοινή γνώμη είναι ανήσυχη, πέρα από το γεγονός ότι είναι αρνητική στην είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε., ανεξάρτητα από τις θέσεις που έχουμε διατυπώσει εμείς ως κόμματα. Μην υποτιμάτε την ανησυχία της κοινής γνώμης, η οποία είναι δικαιολογημένη στο βαθμό που, την ώρα που γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις στο Λουξεμβούργο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, οι Τούρκοι πάλι κάνουν παραβιάσεις στο Αιγαίο. Σε αυτό πρέπει να υπάρξει μία απάντηση από την πλευρά της Κυβέρνησης, όπως πρέπει να υπάρξει μια απάντηση για το πώς είναι δυνατόν να πηγαίνουμε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων χωρίς αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η μεγάλη προτεραιότητα της χώρας πρέπει να είναι τα δυτικά Βαλκάνια πλέον. Η Κυβέρνηση και η χώρα συνολικά έχει στρατηγικό συμφέρον να προχωρήσει γρήγορα η διαδικασία ενσωμάτωσης των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρώπη. Αυτό είναι πρωτίστως προς το συμφέρον της Ευρώπης και ασφαλώς προωθεί και τα δικά μας στρατηγικά συμφέροντα. Το μέλλον της περιοχής δεν μπορεί παρά να είναι ευρωπαϊκό. Υπάρχουν δύο προγραμματισμένα θέματα αυτή τη στιγμή. Το ένα αφορά το δημοψήφισμα για τη Σερβία και το Μαυροβούνιο και το άλλο είναι το θέμα του Κοσσόβου. Ποιες είναι οι θέσεις της Κυβέρνησής σας πάνω στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου; Πώς διαμορφώνεται, αυτή τη στιγμή, η πολιτική της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου και πώς αυτό επηρεάζει την ασφάλεια και τη θέση της χώρας μας στην περιοχή;
Σε σχέση με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, τίθενται ορισμένα θέματα ασφαλείας. Μιλάω για την ελεύθερη διακίνηση, όταν πλέον θα είναι μέλη της Ε.Ε.. Νομίζω ότι πρέπει να γίνει ένας σχεδιασμός και συμφωνίες με τις συγκεκριμένες χώρες, για την αντιμετώπιση όλων των εγκληματικών δικτύων στην περιοχή.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Μαγκριώτης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θέλω να συνηγορήσω και εγώ στο αίτημα του κ. Φωτιάδη, για τη συζήτηση στην Ολομέλεια. Είναι μια σημαντική στιγμή, γιατί αυτό που γεννιέται είναι σημαντικό για τη χώρα μας. Εμείς στη βόρεια Ελλάδα, το ξέρουμε καλύτερα αυτό. Πιστεύω ότι πρέπει να παρευρεθούν οι αρχηγοί των κομμάτων, ώστε να είναι μια οργανωμένη και ουσιαστική συζήτηση, για να αναδείξουμε τη στιγμή και την κύρωση, γιατί η χώρα μας και κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, παρότι ανήκε σε διαφορετικό πολιτικό – στρατιωτικό συνασπισμό και χώρο, διατήρησε καλές σχέσεις με αυτές τις χώρες. Βρέθηκε ξαφνικά στη δίνη των μεγάλων ανατροπών, στις αρχές της δεκαετίας του 90 και για μερικά χρόνια ένιωθε να ασφυκτιά ως μία περίκλειστη χώρα από τις νεοσύστατες δημοκρατίες, με όλα τα προβλήματα που έφεραν, την αστάθεια τους, την ανασφάλεια τους και τους νεόκοπους εθνικισμούς, που αναπτύχθηκαν σε αυτές. Πολύ σύντομα η χώρα μας επαναπροσδιόρισε τις σχέσεις τις με αυτές τις χώρες. Τις επικύρωσε με τη διαβαλκανική συνεργασία και την πρώτη συνάντηση των ηγετών στην Κρήτη και, βεβαίως, ολοκλήρωσε τη στρατηγική της με τη σταδιακή ενσωμάτωση των χωρών των Βαλκανίων στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της χώρας μας αναδεικνύεται και σήμερα, γιατί είμαστε από τις πρώτες χώρες που κυρώνει τη Σύμβαση. Αυτό έχει τη συμβολική και ουσιαστική του αξία και θα πρέπει να έχει συνέχεια. Τα δεδομένα αλλάζουν στην περιοχή, διαμορφώνοντας νέα θεσμικά και πολιτικά και οικονομικά πλαίσια. Στα νέα, όμως, δεδομένα η χώρα μας πρέπει να ενισχύσει τη στρατηγική της για να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, έχοντας πάντα ως στρατηγικό πλαίσιο την ειρήνη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια, τη συνεργασία, την ανάπτυξη και την ευημερία των χωρών. Υπάρχει μια αρχή που λέει ότι όταν έχεις έναν γείτονα που ζει με δημοκρατία, είναι ανεπτυγμένος και ασφαλής, τότε είναι ένας καλός γείτονας.
Γι’ αυτό αυτή η στρατηγική που ολοκληρώνεται με την κύρωση αυτής της Συνθήκης είναι πολύ σημαντική και πρέπει να έχει συνέχεια, αφού, βεβαίως, δούμε τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται και τις εξειδικεύσεις που χρειάζονται. Αυτή η στρατηγική πρέπει να έχει συνέχεια και προέκταση στα δυτικά Βαλκάνια, όπου, κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας, είχαμε και την ειδική σύνοδο για τη σταθερότητα στην περιοχή αυτή και την ενσωμάτωση της, γιατί είναι η πιο δύσκολη περιοχή των Βαλκανίων. Η προέκταση αυτής της στρατηγικής είναι η ενσωμάτωση και της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Χθες άνοιξε ο δρόμος για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, μια στρατηγική που αναδείχθηκε και επικυρώθηκε το 1999 στο Ελσίνκι, με πολλές και εσωτερικές τότε συγκρούσεις, αλλά είναι σημαντικό ότι σήμερα είναι μια στρατηγική της χώρας. Αυτή η στρατηγική είχε στην πορεία της την πιο μεγάλη εθνική επιτυχία, την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.. Η χώρα μας, πλέον, δεν είναι απλώς μια ασφαλής χώρα, αλλά έχει και έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή. Αυτά τα θεσμικά, πολιτικά και διπλωματικά πλεονεκτήματα δεν πρέπει να τα ακυρώνουμε ούτε να τα απομειώνουμε. Πρέπει να τα ενισχύουμε συνεχώς. Σ’ αυτή την επιθετική και δημιουργική εξωτερική πολιτική θα θέλαμε τη συνέχεια της Κυβέρνησης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Βαληνάκης
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ως προς το αίτημα για την Ολομέλεια, θα το εξετάσουμε σε συνεργασία με το Προεδρείο της Βουλής. Υπάρχει, όμως, από την πλευρά της βουλγαρικής και της ρουμανικής κυβέρνησης ένα αίτημα να προχωρήσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην κύρωση των Συμφωνιών αυτών και αν είναι δυνατόν μέχρι τις 25 Οκτωβρίου, δεδομένου ότι τότε θα κατατεθεί η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κρατώ, επίσης, και το αίτημα για τα δυτικά Βαλκάνια. Χαρά μας είναι να υπάρχει ενημέρωση και διάλογος, άλλωστε είναι βασικός στόχος της Κυβέρνησής μας.
Είπατε, κύριε Φωτιάδη, ότι είναι μια καλή μέρα για την Τουρκία και κακή μέρα για την Ελλάδα. Νομίζω ότι είναι, πράγματι, καλή μέρα για την Τουρκία, αλλά είναι ακόμα καλύτερη για την Ελλάδα. Κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος δεν έχει τόσα πολλά να κερδίσει από μια αλλαγμένη Τουρκία. Με το να αλλάξει η Τουρκία κερδίζει η δική μας χώρα. Η Τουρκία που θα μπει στην Ε.Ε., μετά από αρκετό καιρό θα είναι μια ριζικά αλλαγμένη Τουρκία, από τη νομοθεσία για τα παιχνίδια μέχρι την αμυντική της πολιτική.
Αυτό είναι το όραμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αυτός είναι ο στόχος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, που εντάσσεται στη συνολική μας πολιτική για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θέλουμε να μετατρέψουμε, όπως έχουμε πει πολλές φορές, αυτό που ήταν κάποτε πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης σε μια ευρωπαϊκή γειτονιά. Θέλουμε να πετύχουμε σχέσεις ευρωπαϊκής καλής γειτονίας, συνεργασίας και ευρωπαϊκής επίλυσης των προβλημάτων. Χαιρόμαστε γιατί υπάρχει ευρεία διακομματική συναίνεση, για τους στρατηγικούς στόχους της χώρας μας.
Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις να είστε βέβαιοι ότι προετοιμαστήκαμε μεθοδικά και εργαστήκαμε σκληρά, για πολλούς μήνες, για να προετοιμάσουμε την έναρξη των διαπραγματεύσεων, αλλά και τα προηγούμενα στάδια, με στόχο να φτιάξουμε ένα σαφές και δεσμευτικό πλαίσιο και να εμπλουτίσουμε τα κριτήρια με τα οποία μέχρι σήμερα γίνονταν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, τα γνωστά ως κριτήρια της Κοπεγχάγης. Πετύχαμε να διευρύνουμε και να εμπλουτίσουμε αυτά τα κριτήρια με τον όρο «προαπαιτούμενα», δηλαδή όρους εξωτερικής συμπεριφοράς. Είναι πρώτη φορά που τίθενται τέτοιοι όροι για μια υποψήφια χώρα. Χαιρόμαστε γιατί πετύχαμε τους στόχους μας, ώστε να είναι ένα πλαίσιο σαφές και δεσμευτικό και έτσι ανοίγονται νέοι ορίζοντες για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η ένταξη της Βουλγαρίας και Ρουμανίας είναι το πρώτο βήμα προς την υλοποίηση του οράματός μας για μια ευρωπαϊκή γειτονιά στην περιοχή μας. Αυτή είναι μια στρατηγική που συναντά τη συναίνεση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων. Η Ευρώπη, όπως ξέρετε είναι μια μεγάλη μεταρρυθμιστική δύναμη που στηρίζεται σε κοινές αρχές και αξίες και λειτουργεί στη βάση της σύγκλισης και της σύνθεσης απόψεων. Είναι ένας θεσμικός και πολιτικός μηχανισμός που προχωράει στη βάση της συναίνεσης. Για τη χώρα μας η ένταξη των γειτονικών μας κρατών έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι η πρώτη μετά την ένταξη της Ελλάδας διεύρυνση της Ε.Ε. στην περιοχή των Βαλκανίων και αυτό σημαίνει το τέλος της γεωγραφικής απομόνωσης της χώρας μας από τους υπόλοιπους εταίρους της. Η Ελλάδα παύει να είναι μια χώρα στη «γωνιά» της Ε.Ε. και γίνεται το επίκεντρο της περιοχής της και ο «φάρος» που θα μεταλαμπαδεύσει την ευρωπαϊκή τεχνογνωσία στην περιοχή αυτή. Η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας θα αυξήσει τη σημασία που αποδίδει στην περιοχή η Ε.Ε.. Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας αποτέλεσε σταθερό υποστηριχτή των προσπαθειών της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, γι’ αυτό θέλουμε να είμαστε από τους πρώτους που θα καλωσορίσουν τους νέους εταίρους στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η διαδικασία κύρωσης στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στους γειτονικούς λαούς, αλλά και στην ίδια την Ε.Ε.. Αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες που καταβάλουν οι δύο χώρες για την πλήρη ευθυγράμμισή τους με το κοινοτικό κεκτημένο σε όλους τους τομείς, τις ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν και να εντείνουν τις προσπάθειες τους, ώστε να πετύχουν εγκαίρως την 1η Ιανουαρίου του 2007 τον στόχο της πλήρους ένταξης. Η απόρριψη του Ευρωσυντάγματος στα δύο δημοψηφίσματα δεν επηρεάζει από νομικής πλευράς, αφού η υπογραφείσα Συνθήκη Προσχώρησης προβλέπει τον τρόπο ένταξής τους και στην περίπτωση της μη εφαρμογής της Συνταγματικής Συνθήκης. Όπως ξέρετε η διαδικασία της Κύρωσης έχει, ήδη, ξεκινήσει σε πολλά Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια. Η Συνθήκη έχει, ήδη, επικυρωθεί από τη Σλοβακία και έχει κυρωθεί από τα Νομοθετικά Σώματα της Τσεχίας και της Ουγγαρίας. Η Ιταλία έχει συμπληρώσει το ήμιση της διαδικασίας και εξελίσσεται ταυτόχρονα και σε άλλες χώρες. Υπάρχουν χώρες που έχουν δηλώσει ότι θα περιμένουν να δουν την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προτού προχωρήσουν στην διαδικασία επικύρωσης. Θέλω να υπογραμμίσω ότι η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας βασίζεται στα γνωστά κριτήρια της Κοπεγχάγης. Αυτά τα κριτήρια ήταν και ο αποκλειστικός γνώμονας με τον οποίο εξέταζε μέχρι σήμερα τις υποψηφιότητες η Ε.Ε.. Η Βουλγαρία και η Ρουμανία πληρούν τα πολιτικά κριτήρια και όσον αφορά τα οικονομικά κριτήρια και το κριτήριο του κεκτημένου, αν δεν είναι έτοιμες την 1 Ιανουαρίου του 2007, υπάρχει δυνατότητα αναβολής της ένταξης κάθε μιας από αυτές ξεχωριστά για ένα έτος, βάσει σχετικής ρήτρας που έχει συμπεριληφθεί. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν όμοια με αυτή που ακολουθήθηκε και για τα δέκα νέα κράτη – μέλη.
Συμπερασματικά, η ένταξη των δύο γειτονικών μας χωρών συνάδει με τα εθνικά μας συμφέροντα, με το στρατηγικό μας στόχο, για τη διαμόρφωση μια ζώνης ευημερίας, σταθερότητας και συνεργασίας γύρω από τα σύνορα μας. Είναι το πρώτο βήμα για την υλοποίηση του κεντρικού στόχου της εξωτερικής μας πολιτικής στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Να θυμίσω ότι η υποστήριξη μας στη διαδικασία της διεύρυνσης δε σημαίνει ότι χάνουμε από μπροστά μας τον παράλληλο στόχο για εμβάθυνση της Ε.Ε. προς την Πολιτική Ένωση. Υπάρχει η γνωστή καθυστέρηση στον τομέα αυτό, λόγω των δημοψηφισμάτων, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να είμαστε στην πρωτοπορία της Ε.Ε. και στην καρδιά των εξελίξεων, γύρω από την πρόοδο προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Θέλω να κάνω μια διευκρίνιση. Εγώ μίλησα για κακή μέρα για την ελληνική διπλωματία.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής και ερωτάται η επιτροπή, αν γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρο και στο σύνολο του.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επομένως, το νομοσχέδιο έγινε δεκτό κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρο και στο σύνολο του, κατά πλειοψηφία.
Ακολούθως έγινε η γ΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ. Ιωάννης Γιαννέλλης – Θεοδοσιάδης, Χρήστος Ζώης, Συμεών Κεδίκογλου, Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Νικόλαος Κορτσάρης, Βασίλειος Μαγγίνας, Αριάδνη Μανούσου – Μπινοπούλου, Πέτρος Μαντούβαλος, Μιχαήλ Παπαδόπουλος, Ελένη Ράπτη, Ιορδάνης Τζαμτζής, Κωνσταντίνος Τσιπλάκης, Ευγένιος Χαϊτίδης, Βασίλειος Χρύσης, Βασίλειος Γερανίδης, Μιχαήλ Καρχιμάκης, Ιωάννης Μαγκριώτης, Στυλιανός Ματζαπετάκης, Γρηγόριος Νιώτης, Βασίλειος Οικονόμου, Παναγιώτης Ρήγας, Βασίλειος Τόγιας, Μιχαήλ Χρυσοχοΐδης, Ορέστης Κολοζώφ και Στυλιανός Παπαθεμελής.
Τέλος και περί ώρα 19.15΄ λύθηκε η συνεδρίαση.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ – ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ
