«Η επιλογή Μπαρόζο, νέα εποχή για την ΕΕ»
Κυριακή, 6 Ιουνίου 2004
Οι πανηγυρισμοί των Ελλήνων σε όλο τον κόσμο για την μεγάλη νίκη της Ελλάδας επί της Πορτογαλίας και την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού τροπαίου δημιούργησε μια θετική δυναμική για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και για το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού. Έχουμε όμως και άλλον έναν λόγο να θυμόμαστε την Πορτογαλία. Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή εκεί, συνέπεσε με την πρόσφατη εκλογή Μπαρόζο στο αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η εκλογή ενός Προέδρου από μεσαία χώρα είναι σημαντικό κέρδος για την Ελλάδα. Δεδομένου μάλιστα, του ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες διαπραγματεύθηκαν σκληρά, μετά και τα δυσμενή εκλογικά αποτελέσματα για πολλές απ’ τις κυβερνήσεις τους, στις τελευταίες ευρωεκλογές. Η Πορτογαλία έχει το ίδιο μέγεθος και τα ίδια προβλήματα με την χώρα μας, έχει κοινούς στόχους και επιδιώξεις σε ότι αφορά τους πόρους των Διαρθρωτικών Ταμείων και την κατανομή τους, μετά την πρόσφατη διεύρυνση. Ανήκει δηλαδή ακόμη στις φτωχές χώρες της Ένωσης που δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν τα κοινοτικά χρήματα και παραμένουν και πολύ μακριά από τον κοινοτικό μέσο όρο (λιγότερο από το 70% του μέσου ΑΕΠ της Ευρώπης).
Στόχος, λοιπόν τόσο της Ελλάδας όσο και της Πορτογαλίας, είναι να φτάσουν το επίπεδο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Ο κ. Μπαρόζο, ως Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, αντιλαμβάνεται απόλυτα την ανάγκη αυτής της σύγκλισης και της σημασίας της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής των χωρών της ΕΕ. Έτσι, αν για την χώρα μας το ιδανικό θα ήταν να είναι Έλληνας, για την εκπροσώπηση των συμφερόντων μας, η δεύτερη ιδανική επιλογή είναι το όνομα του Πορτογάλου Πρωθυπουργού. Κι αυτό επετεύχθη με σύνεση, στρατηγική και τακτικές κινήσεις που αποδείχθηκαν ιδιαίτερα επιτυχείς.
Η «πορτογαλική λύση» είχε συζητηθεί στο πλαίσιο αυτό από την ελληνική κυβέρνηση από αρκετά νωρίς. Πέρα από τη γνώση των προβλημάτων μας, ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός συνδέεται φιλικά με τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, απ’ την εποχή που η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση. Ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός είχε μάλιστα έρθει στη σύνοδο της Διεθνούς των Κεντρώων Δημοκρατών στην Κέρκυρα, δύο φορές το 2003 στη Βουλιαγμένη και στη Χαλκιδική και πρόσφατα στη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Αθήνα, τον περασμένο Φεβρουάριο. Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις, η Νέα Δημοκρατία είχε αντιμετωπίσει από κάποιους, μια αλαζονική και σκωπτική κριτική, που τώρα αποδεικνύει πόσο λάθος ήταν. Μετά το ταξίδι του κ. Μπαρόζο στην Κέρκυρα, τον Δεκέμβριο του 2003, υπήρξαν οι γνωστοί «ειδικοί» που έσπευσαν να πουν πως η Νέα Δημοκρατία επιστρατεύει «άσχετους», ή «ασήμαντους» Πρωθυπουργούς για την εκλογική της προσπάθεια (έναντι στον τότε Πρωθυπουργό κ. Σημίτη, που υποτίθεται πως είχε «ανοιχτή γραμμή» με την «αφρόκρεμα της Ευρώπης»). Δεν είναι ιδιαίτερα αξιοπερίεργο πως οι συγκεκριμένοι «ειδικοί» ήταν οι πρώτοι που πίστεψαν πως το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων βρισκόταν στην κυβέρνηση Ετζεβίτ-Τζεμ. Σήμερα, ασφαλώς τα πράγματα έχουν αλλάξει, εκτός από ορισμένους, που μετά την εκλογή Μπαρόζο στην Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από μόνιμο αρνητισμό έσπευσαν να «καταδικάσουν» την υποτιθέμενη υποστήριξη της Κυβέρνησης στον «ατλαντικό» άξονα.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ορισμένα πράγματα: πρώτον, η συγκεκριμένη θεώρηση των ενδο-ευρωπαϊκών σχέσεων είναι ισοπεδωτική. Σε κάθε περίπτωση, ή εξέταση των απόψεων του κ. Μπαρόζο σε σωρεία σημαντικών θεμάτων θα έπρεπε να έχει αποδείξει σε όλους την προσήλωσή του στις ευρωπαϊκές αξίες. Γι’ αυτή του την προσήλωση μάλιστα, έχει αντιπαρατεθεί συχνά με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως στα ζητήματα της θανατικής ποινής, ή της κύρωσης της Συμφωνίας του Κιότο. Γι’ αυτό και χώρες σαν την Γαλλία και την Γερμανία, δεν δίστασαν να εκφράσουν την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητά του. Δεύτερον, η βασική μας επιλογή ήταν να κρατάμε το βλέμμα μας στον στόχο, ή να το πω με όρους του καιρού μας, τα μάτια μας στην μπάλα: ο κ. Μπαρόζο ήταν και είναι η καλύτερη εγγύηση πως μετά την τελευταία διεύρυνση, η στρόφιγγα των χρημάτων και η πλάστιγγα δεν θα γείρουν μονομερώς και άδικα υπέρ των νεοεισελθεισών χωρών στην ΕΕ, στα ζητήματα της πολιτικής συνοχής. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Για εμάς, ως υπεύθυνη ελληνική Κυβέρνηση, οι Αζόρες ίσως είναι τελικά μακριά. Οι φτωχές μας περιφέρειες κι η ακριτική Ελλάδα όμως, δεν είναι. Τρίτον, σ’ ευρωπαϊκό πλαίσιο, μπορείς να διαφωνείς με τις επιλογές της μιας ή της άλλης κυβέρνησης. Κανένας Πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας δεν έχει κάνει επιλογές με τις οποίες συμφωνούν όλοι οι άλλοι, πάντα. Όμως είναι σημαντικό να μπορείς να συνεργαστείς και στη βάση μιας ειλικρινούς φιλίας, με κάποιον που συμμερίζεται τα προβλήματά σου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η εκλογή Μπαρόζο στην Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν τα άλλα καλά νέα που μας ήρθαν πρόσφατα απ’ την Πορτογαλία. Κι όσο για το Ευρωπαϊκό κύπελλο; Αυτό δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε στους φίλους μας, τους Πορτογάλους. Η συνοχή, συνοχή, αλλά κι η νίκη, νίκη.
