Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου 2004
Η επιτυχής έκβαση της διεκδίκησης απ’ την Ελλάδα της θέσης του μη μόνιμου Μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ανοίγει αδιαμφισβήτητα νέους δρόμους στην χώρα μας. "Παγκοσμιοποιεί" την Ελληνική διπλωματία. Μας δίνει τον έμμεσο ρόλο του υπερασπιστή των ζητημάτων των μικρότερων και των μεσαίων χωρών. Ενισχύει την διαπραγματευτική μας θέση. Κι αυτό, καθώς η Ελλάδα αποκτά ιδιαιτέρως βαρύνοντα ρόλο, όχι μόνο σε θέματα της Ν.Α. Ευρώπης και της Μεσογείου, της "γειτονιάς" της, δηλαδή όπως παραδοσιακά συνέβαινε, αλλά σε θέματα που απασχολούν όλη την ανθρωπότητα. Η Ελλάδα μπορεί έτσι ν’ "ακούγεται" διεθνώς σε θέματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όπως το περιβάλλον, η πείνα και η ειρηνική διευθέτηση των διεθνών διαφορών. Η τελευταία φορά που μπορεί κανείς να βρει την Ελλάδα με τόσο ουσιαστικό ρόλο, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, είναι μισό αιώνα πριν.
Στην ψηφοφορία της 15ης Οκτωβρίου, η Ελλάδα μπορεί να κατακτήσει μία απ’ τις πέντε ανοιχτές φέτος και επίζηλες θέσεις, σε σύνολο 191 Κρατών. Άλλες πέντε θέσεις καταλαμβάνουν όπως είναι γνωστό τα μόνιμα Μέλη, δηλαδή η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία. Πρόκειται λοιπόν για μία σημαντική εξέλιξη για την χώρα μας και την διπλωματική ιστορία της. Γι’ αυτό τίποτε δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη ή σε απλές διαβεβαιώσεις.
Η πρόσφατη παρουσία της ηγεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών στη Νέα Υόρκη κι οι δεκάδες διμερείς συναντήσεις που είχαμε στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών είχαν αυτό τον στόχο, να διασφαλιστεί η συμμετοχή της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας κατά την διετία 2005-2006 και ν’ αποκτήσει η εξωτερική μας πολιτική μεγαλύτερη θεσμική "βαρύτητα" η οποία, εκτός των άλλων, θα της δώσει και την απαιτούμενη ευελιξία σε σειρά θεμάτων του άμεσου ενδιαφέροντός της. Εκτός όμως απ’ τα γενικά οφέλη, σημασία δίνουμε και στην ιδιαίτερη συγκυρία της συνεχούς διπλωματικής συνεργασίας της Ελλάδας με μεγάλες χώρες (π.χ. Κίνα) που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς και με τις οποίες πολύ σπάνια (και συνήθως, με περιορισμένη ημερήσια διάταξη) καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι. Η χώρα μας έχει κινητοποιηθεί τους τελευταίους μήνες, ώστε αυτή η επέκταση των διπλωματικών δραστηριοτήτων της να φέρει ουσιαστικά και μακροχρόνια οφέλη.
Είναι προφανές, παρά τα όσα ισχυρίζονται ορισμένοι, ότι μία τέτοια διεκδίκηση δεν μπορεί ποτέ να είναι μια "τελειωμένη" υπόθεση. Καμία μυστική ψηφοφορία δεν είναι μία "τελειωμένη" υπόθεση, ιδίως μάλιστα, όταν διακυβεύονται μεγάλα κρατικά συμφέροντα. Παρόμοιες λογικές "τελειωμένων υποθέσεων", εξάλλου, μας είχαν οδηγήσει σ’ εντυπωσιακές αποτυχίες στο παρελθόν, όταν είχε επιχειρηθεί πάλι η κατάληψη απ’ την Ελλάδα της Έδρας του μη μόνιμου Μέλους.
Σε μια μυστική ψηφοφορία, οφείλεις να ψιθυρίζεις με επιχειρήματα στο αυτί του άλλου προωθώντας τα εθνικά σου συμφέροντα, μέχρι την ώρα που αυτός βρίσκεται πάνω απ’ την κάλπη. Αυτό είναι το χρέος της Κυβέρνησης κι αυτό επιτελεί με επιτυχία.
