Κυριακή, 9 Ιανουαρίου 2005
Δημοσιογράφος: Η συγκινητική ανταπόκριση του ελληνικού λαού που μετείχε στον μαραθώνιο της δημόσιας τηλεόρασης, επισκίασε το θέμα των Ελλήνων αγνοουμένων; Πόσοι συμπατριώτες μας αναζητούνται ακόμη από το ΥΠ.ΕΞ;
κ. Γιάννης Βαληνάκης: Μου δίνετε καταρχάς την ευκαιρία να εκφράσω την ευγνωμοσύνη για τη συγκινητική ανταπόκριση που ελληνικού λαού στον μαραθώνιο που με τόση επιτυχία οργάνωσε η δημόσια ραδιοτηλεόραση. Και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν φανταζόμουν ότι, τόσο η συμμετοχή, όσο και το χρηματικό ποσό θα έφταναν τόσο ψηλά. Ο μαραθώνιος αυτός έσπασε κάθε ρεκόρ προσφοράς, συμμετοχής και ανθρωπιάς. Από κει και πέρα, πέραν του κλίματος "ευφορίας" που προκάλεσε αυτή η τεράστια συμμετοχή, κανείς μας δεν μπορεί να ξεχάσει τους χιλιάδες αγνοούμενους και προπαντός τους Έλληνες αγνοούμενους που βρέθηκαν πιθανότατα στις πληγείσες περιοχές την κακή στιγμή. Μένουμε προς το παρόν στον αριθμό που έχουμε δώσει και ευελπιστούμε ότι σύντομα οι μηχανισμοί του Υπουργείου Εξωτερικών τους εντοπίσουν. Γι’ αυτό άλλωστε συνεχίζουμε εντατικά τις προσπάθείες μας.
Δημοσιογράφος: Τις προηγούμενες ημέρες ακούστηκαν και πληροφορίες για αγνοούμενους στις Μαλδίβες. Ευσταθούσε η σχετική φημολογία; Υπάρχει περίπτωση ο αριθμός των αναζητούμενων να αυξηθεί;
κ. Γιάννης Βαληνάκης: Σε μια διαχείριση κρίσης αντιλαμβάνεστε ότι εξετάζονται -και πρέπει να εξετάζονται- όλα τα δεδομένα, όλες οι πληροφορίες, ή ακόμη και οι υπόνοιες. Εξαντλήσαμε και εξαντλούμε κάθε δυνατότητα που έχουμε χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Πρέπει ωστόσο να σας πω ότι η προσπάθειά μας εξαρχής ήταν πάρα πολύ δύσκολη λόγω της χαοτικής κατάστασης που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή που επλήγη. Σε τέτοιες λοιπόν συνθήκες, η ευχή όλων μας είναι πλέον να μην αυξηθεί ο αριθμός των Ελλήνων αγνοουμένων, αλλά και αν στην πορεία εντοπιστούν και άλλοι Έλληνες που δεν υπήρχαν ως τώρα στις λίστες του ΥΠΕΞ, να γυρίσουν σώοι στην πατρίδα.
Δημοσιογράφος: Το υπουργείο δέχτηκε -μεμονωμένες έστω- βολές για τον τρόπο με τον οποίο ενημέρωνε τους πολίτες που επικοινωνούσαν με τις υπηρεσίες, ζητώντας πληροφορίες για τα συγγενικά τους πρόσωπα. Εσείς είστε απολύτως ικανοποιημένος για τον τρόπο που λειτούργησε συνολικά ο μηχανισμός του ΥΠΕΞ;
κ. Γιάννης Βαληνάκης: Το μεγάλο ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το πόσο γρήγορα, πόσο συντονισμένα και το πόσο αποτελεσματικά μπορεί να αντιδράσει ένα σύστημα. Σε ελάχιστο χρόνο στήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός, η απόδοση του οποίου, νομίζω, ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί παρά μόνο από αυτούς που ασκούν πάντα κακόβουλη κριτική, κάτι που -επιτρέψτε μου να πω- τέτοιες ώρες δεν αρμόζει. Στην αρχή, όπως άλλωστε ήταν φυσικό εξαιτίας του μεγέθους της κρίσης, της μεγάλης απόστασης αλλά και της ανυπαρξίας ενός συγκροτημένου μηχανισμού, εμφανίστηκαν κάποια προβλήματα. Εκ των ενόντων "μοντάραμε" τον κατάλληλο μηχανισμό και εκπονήσαμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Ήμασταν πρώτοι στο Πουκέτ κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Βγάλαμε πολλά συμπεράσματα, τα οποία τώρα θα μετατρέψουμε σε πάγιους μηχανισμούς και σχέδια. Φυσικά, όσο υπάρχουν ακόμη Έλληνες αγνοούμενοι, το πρώτο μέλημά μας είναι αυτοί οι άνθρωποι.
Δημοσιογράφος: Η τραγωδία στις πληγείσες χώρες, ανέδειξε αδυναμίες στην στελέχωση των προξενικών μας αρχών. Ακούστηκαν μάλιστα και εισηγήσεις που θεωρούν αναγκαία την ανακατανομή των διπλωματικών μας δυνάμεων. Συμφωνείτε;
κ. Γιάννης Βαληνάκης: Από την πρώτη στιγμή της τραγωδίας, οι τοπικές διπλωματικές και προξενικές αρχές μας, έσπευσαν να συνδράμουν με όλες τους τις δυνάμεις για πολλές μέρες σε 24ωρη βάση. Και θέλω να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες προς όλους τους υπαλλήλους μας για τις υπηρεσίες και τη βοήθεια που προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν κάτω από πολύ δύσκολες -ομολογουμένως- συνθήκες. Όσον αφορά την ανακατανομή των διπλωματικών μας δυνάμεων, πρέπει να σας πω ότι η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών την έχει δει ως επιτακτική ανάγκη. Και σας θυμίζω ότι έχουμε ήδη ξεκινήσει αναμόρφωση των προξενικών μας αρχών με ενίσχυση ή κατάργησή τους όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο. Και θα συνεχίσουμε. Με στρατηγική και προγραμματισμό, με γνώμονα τις νέες ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί και στις οποίες το υπάρχον σύστημα δεν ανταποκρίνεται.
