Αθήνα, 13 Νοεμβρίου 2006

-Στην έκθεση προόδου της Κομισιόν για την Τουρκία υπάρχει καθαρή αναφορά στο casus belli, αλλά η άρση του δεν τίθεται ως όρος για την συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας. Πότε θα έρθει αυτή η ώρα;

Δεν πρόκειται για μια απλή αναφορά στο casus belli. Για πρώτη φορά, το θέμα της απειλής πολέμου από την Τουρκία διασυνδέεται οργανικά με το Διαπραγματευτικό Πλαίσιο που καθορίζει τις Τουρκικές υποχρεώσεις και προαπαιτούμενα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Το casus belli αναγνωρίζεται ως σύμπτωμα μιας πολιτείας με μεγάλα ελλείμματα σε σχέση με τις ευρωπαϊκές αξίες και η ενταξιακή διαδικασία έχει ως στόχο ακριβώς την εξάλειψή τους. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτη ευρωπαϊκή απαίτηση.

-Γιατί δεν επιδιώκετε ένα νέο χρονοδιάγραμμα για παραπομπή των “μεθοριακών διαφορών” στη Χάγη ώστε να πιεστεί η Τουρκία να αποδεχθεί το διεθνές δίκαιο;

Το πλαίσιο που στην ουσία διέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι πλέον ευρωπαϊκό. Και αυτό είναι προς το συμφέρον όλων. Είναι ένα πλαίσιο σαφές και πλήρως προσδιορισμένο. Τα χρονοδιαγράμματα έχουν τεθεί. Υπάρχουν κριτές και κρινόμενοι και η Τουρκία ξέρει τι πρέπει να κάνει και ως πότε.

-Εφόσον στο Συμβούλιο Κορυφής του Δεκεμβρίου αποφασιστεί να “παγώσουν” τα κεφάλαια που αφορούν ευθέως στην τελωνειακή σύνδεση, η Αθήνα θα θεωρήσει αρκετή την “ποινή” προς την Άγκυρα για τη μη εφαρμογή του σχετικού με την τελωνειακή ένωση πρωτοκόλλου;

Το ευρωπαϊκό δρομολόγιο της Τουρκίας σίγουρα δεν είναι εξπρές. Είναι μια δύσκολη πορεία που φέρνει την Τουρκία αντιμέτωπη με όψεις του εαυτού της που πρέπει να υπερβεί. Το δρομολόγιο μόλις ξεκίνησε και δεν υπάρχει παρακαμπτήριος. Τόσο η ταχύτητα αλλά και κυρίως το από πού πρέπει να περάσει είναι καθορισμένο. 

Συνεπώς το Πρόσθετο Πρωτόκολλο πρέπει να εφαρμοστεί. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Αφορά στην ίδια τη λογική της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Υπάρχουν 25 «σταθμάρχες» που κρίνουν και αξιολογούν τις επιδόσεις της Τουρκίας ώστε να κινηθεί πάνω σε σταθερές ράγες ακολουθώντας μια σαφέστατη σηματοδότηση.

-Η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ προειδοποίησε για τον κίνδυνο διακοπής της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας εάν δεν ανοίξουν τα τουρκικά λιμάνια μέχρι το τέλος του έτους. Η Αθήνα ποτέ δεν έχει πει κάτι τέτοιο. Δεν είναι παράδοξο να απευθύνει πιο αυστηρές προειδοποιήσεις η Γερμανία σε σύγκριση με την Ελλάδα;

Η Ελλάδα έχει υποστηρίξει ειλικρινά την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Αλλά όπως τόνισε και ο Πρωθυπουργός στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή δεν μπορούμε να βλέπουμε επιτυχίες και πρόοδο εκεί που δεν υπάρχουν. Ανοίξαμε ένα παράθυρο ευκαιρίας για πρόοδο,  δημοκρατία, ειρήνη και ασφάλεια. Αν το παράθυρο κλείσει, υπεύθυνη θα είναι η Τουρκία. 

-Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για τις αποφάσεις της ΕΕ το Δεκέμβριο σε σχέση με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας;

Οι υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι της ΕΕ είναι σαφείς και συγκεκριμένες. Όπως αποτυπώνεται στην Έκθεση Προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Άγκυρα δεν ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Δεν επιχαίρουμε αλλά και δεν μπορούμε βέβαια να υποκρινόμαστε για το αντίθετο. Η Ένωση καλείται πλέον να αποφασίσει ομόφωνα στη βάση αυτής της πραγματικότητας.

-Εάν η Λευκωσία επιμείνει στη θέση “κανένα κεφάλαιο δεν πρόκειται να ανοίξει εάν δεν εκπληρωθούν οι τουρκικές υποχρεώσεις” (de facto αναστολή της ενταξιακής διαδικασίας) η Αθήνα θα ακολουθήσει;

Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι βρισκόμαστε σε διαρκή συνεννόηση και σε στενή συνεργασία στη βάση κοινών στρατηγικών στόχων. Η πρόθεσή μας είναι η επίλυση  των προβλημάτων. Μία ομόφωνη απόφαση των 25 θα στείλει ένα σαφές μήνυμα και θα ασκήσει αποτελεσματική πίεση  προς την Τουρκία.

-Οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ στο παρασκήνιο υπέρ της απρόσκοπτης συνέχισης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας ανεξαρτήτως προσαρμογής στο κεκτημένο είναι εξαιρετικά δυναμικές. Συμμερίζεστε αυτή την εκτίμηση;

Η Τουρκία διαπραγματεύεται με την Ε.Ε . Τις αποφάσεις στην Ένωση τις παίρνουν τα 25 κράτη-μέλη της.