Οι ευρωεκλογές και η ευθύνη των πολιτών

Η 9η Μαΐου 1950 αποτέλεσε τη μέρα που μέσα από τις στάχτες του πολέμου ξεπήδησε μια αχτίδα ελπίδας. Ο Robert Schuman διάβασε στο διεθνή τύπο τη δήλωση με την οποία καλούσε τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες να ενώσουν την παραγωγή τους σε άνθρακα και χάλυβα ως “το πρώτο συγκεκριμένο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας”. Η ελπίδα του «ποτέ πια» αποκτούσε ουσία και περιεχόμενο μέσα από το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης. Αποτέλεσμα αυτής της πρωτόγνωρης συνεργασίας -που συνεχίζεται ως σήμερα- είναι το γεγονός πως εξίμισι δεκαετίες από τη λήξη του μεγαλύτερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, οι λαοί της Ευρώπης συνεχίζουν να ζουν και να δημιουργούν σε ένα περιβάλλον σταθερής ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας. Στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία και τις προκλήσεις που όλοι βιώνουμε, η απάντηση στο ερώτημα «Ποια Ευρώπη θέλουμε;» είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Χωρίς αμφιβολία, η Ε.Ε. χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει τους στόχους και το περιεχόμενο της ενοποίησης. Να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών της και κατά συνέπεια την πολιτική και δημοκρατική νομιμοποίησή της. Η μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη στα χρόνια που έρχονται θα είναι να καθορίσει και να υπερασπιστεί ενεργά τα συλλογικά της συμφέροντα σ’ ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο περιβάλλον και να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη του νέου κόσμου που αναδύεται. Η ελληνική επιλογή είναι ξεκάθαρη. Δυναμική παρουσία της Ελλάδας στην καρδιά της Ευρώπης, σε όλες τις μεγάλες και ουσιαστικές πρωτοβουλίες και πολιτικές, στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Τριάντα χρόνια μετά την υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πολίτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ενστερνίζονται το όραμα της ενωμένης Ευρώπης και συνδέουν το αναπτυξιακό μέλλον της Χώρας με την πολιτική πρόοδο της Ευρώπης. Άλλωστε, η προστιθέμενη αξία των ευρωπαϊκών πολιτικών στην καθημερινότητα των Ελληνίδων και των Ελλήνων, σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας, είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Με τα συγχρηματοδοτούμενα αναπτυξιακά προγράμματα (ΚΠΣ) η Ελλάδα απέκτησε σύγχρονες βασικές υποδομές, αναβάθμισε την ανταγωνιστικότητά της, στήριξε την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων απασχόλησης. Από τις προηγούμενες ευρωπαϊκές εκλογές, το 2004, προωθήθηκαν έργα και δράσεις που αλλάζουν το αναπτυξιακό τοπίο τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην περιφέρεια. Σήμερα, μαζί με τα έργα του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) αποτελούν τη μεγαλύτερη αναπτυξιακή ένεση που έγινε ποτέ στη χώρα μας. Με κοινοτικούς πόρους 25 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ συν τις αγροτικές επιδοτήσεις και τις δαπάνες για την ανάπτυξη της υπαίθρου και την αλιεία, στοχεύουμε στην ανάδειξη μιας ισχυρής, ανταγωνιστικής και ευημερούσας Ελλάδας. Στόχος ρεαλιστικός, καθώς η ένταξή μας στη ζώνη του ευρώ αποτελεί δικλείδα ασφαλείας στους κινδύνους και τις αβεβαιότητες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Είναι λοιπόν σαφές πως για την Κυβέρνησή μας το μέλλον των πολιτών είναι συνδεδεμένο με μια Ευρώπη με προστιθέμενη αξία στην καθημερινή τους ζωή, πιο κοντά στους πολίτες, λιγότερο γραφειοκρατική και απρόσωπη. Με μια Ευρώπη περισσότερο δημοκρατική, περισσότερο δυναμική, αποτελεσματική, ασφαλή και ενωμένη. Η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας είναι να αναζωογονήσουμε τη δύναμη του ευρωπαϊκού οράματος. Κι αυτό μπορούν να το επιτύχουν μόνον οι δυνάμεις που αγωνίζονται και διεκδικούν «περισσότερη Ευρώπη». Οι δυνάμεις που εγγυώνται πως απέναντι στις προκλήσεις, έχουν την ικανότητα να παράγουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Για αυτό και η ψήφος στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2009 είναι πράξη ύψιστης πολιτικής ευθύνης. Περισσότερη Ευρώπη δεν μπορεί να εγγυηθεί παρά το αληθινά ευρωπαϊκό κόμμα της Ελλάδας, η Νέα Δημοκρατία.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ