Την υπέρ της πλήρη ανατροπή των οδεύσεων/αγωγών στην Αν. Μεσόγειο και την παράλληλη διεθνή αποδοχή της «Γαλάζιας Πατρίδας» προωθεί ενεργά η Τουρκία— και με εκκολαπτόμενη (διακριτική) στήριξη τρίτων. Τι διακυβεύεται για εμάς; Πόσο θα αντισταθούν οι ΗΠΑ και οι άλλοι σύμμαχοί μας στα τουρκικά σχέδια;
——-
Στο συνέδριο της Αττάλειας (Μάρτιος 2022) ο Τσαβούσογλου κάλεσε —ισχυρίζεται— 39 ΥΠΕΞ. Μεταξύ αυτών τους ομολόγους του από Ισραήλ, Αίγυπτο και Ελλάδα. Φυσικά κάλεσε ως ισότιμο και τον Τ/Κ και είναι ασαφές αν κλήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία ως τέτοια ή ως «Ε/Κ Διοίκηση».Μεθοδικά και με σχετική επιτυχία κινείται η Άγκυρα για να υπονομεύσει τις πρόσφατες συμμαχίες/ συμπράξεις μας με Ισραήλ, ΗΑΕ, Σαουδ.Αραβία, «Ανατ.Λιβύη» αλλά και —το κυριότερο—με Αίγυπτο.Προσκαλώντας τους παραπάνω σε ημιεπίσημο συνέδριο προωθεί έντεχνα το μεγάλο της σχέδιο: τον επανασχεδιασμό των οδεύσεων/ αγωγών με την ίδια στο επίκεντρο, και τη διεθνή αποδοχή της «Γαλάζιας Πατρίδας». Βολιδοσκοπεί τους καλεσμένους της ΥΠΕΞ —με διακριτική ευρωπαική και αμερικανική ενθάρρυνση — και μεθοδεύει προς τούτο την επίσημη σύγκληση από την ίδια μιας διπλωματικής «Διάσκεψης Αν. Μεσογείου». Ήταν πάντα μια δική της ιδέα και πέτυχε (κακώς) να την αποδεχθεί για λίγο και η ΕΕ. Η τελευταία την εμφάνισε μάλιστα ως δική της. Αθήνα και Λευκωσία ορθά έχουν (μέχρι σήμερα) απορρίψει τη Διάσκεψη— ή μήπως κάποιοι το ξανασκέπτονται; Ανησυχητικά εκτυλίσσεται παράλληλα —βοηθούσης και της ουκρανικής κρίσης— το γενικότερο τουρκικό σχέδιο «επιστροφής του ασώτου» που κατά βάση πάντα προτιμούσει η ΕΕ και σιγοντάρουν πλέον (μετά το non-paper) και οι ΗΠΑ.Θα καταφέρουν Ελλάδα και ΚΔ να ανατρέψουν τα τουρκικά σχέδια και να μην γίνουν οι ΑΟΖ τους ο «μόσχος ο σιτευτός»;
