Στην κρισιμότατη προσεχή σύνοδο κορυφής της ΕΕ έχουμε πολλούς στόχους να πετύχουμε. Επιδιώκουμε ως κύριο στόχο κυρώσεις που να «δαγκώνουν» την Τουρκία. Όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται εύκολο δεδομένων των μεγάλων συμφερόντων που διακυβεύονται και ότι αρκεί ένα και μόνο κράτος-μέλος για να μπλοκάρει, καθυστερήσει, ξεδοντιάσει οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια (αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε κι εμείς να απειλήσουμε με αντίστοιχα «βέτο» εκεί που «καίγονται» οι μη-αλληλέγγυοι εταίροι μας.).
Το κυριότερο όμως είναι ότι κινδυνεύουμε παράλληλα να βρεθούμε με «θετική ατζέντα» για την Τουρκία με «αντάλλαγμα» ένα διάλογο, που όμως για να έχει για μάς νόημα πρέπει να πληροί 5 προυποθέσεις:
1. Η Τουρκία πρέπει να καταδικάσει πειστικά τις απειλές και τη χρήση βίας (όχι γενικά κι αόριστα και για μερικές μέρες!)
2. Ο διάλογος για τις θαλάσσιες ζώνες είναι νοητός μόνο στη βάση της Συνθήκης του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας και των διεθνών Συνθηκών (Λωζάνης, Παρισίων κλπ)
3. Να παραδώσει η Τουρκία όλο τα ευρήματα των παράνομων ερευνών που διεξήγαγε στην Ανατ.Μεσόγειο.
4. Η ΕΕ να εγκαταλείψει την (τουρκική!) ιδέα περί πολυμερούς διάσκεψης για την Αν.Μεσόγειο και επανέναρξης του Κυπριακού υπό εκβιασμούς και τετελεσμένα
5. Η ΕΕ να στηρίξει/εγγυηθεί το παραπάνω πλαίσιο και να το προτάξει ως προυπόθεση για τη θετική ατζέντα ΕΕ-Τουρκίας.
Ανάλογες προυποθέσεις (ομοσπονδία κι όχι συνομοσπονδία, εγκατάλειψη των σχεδίων για το Βαρώσι κλπ) πρέπει να τεθούν για μια Πενταμερή για το Κυπριακό.
O Καθηγ. Γιάννης Βαληνάκης στο #toraotisymvaini OPEN TV με τον Καθηγ. Πέτρο Λιάκουρα
