Μετά τις νηνεμίες έρχονται συνήθως οι θύελλες – Τα Νέα 22/9/23

> Η συνάντηση των ηγετών Ελλάδας και Τουρκίας στη Νέα Υόρκη διεξήχθη κατά τα φαινόμενα σε «καλό κλίμα» και – σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση- με ατζέντα το χρονοδιάγραμμα των επόμενων συναντήσεων, την κλιματική αλλαγή και το μεταναστευτικό (μάλιστα υπό τον πρωτότυπο τίτλο «περιφερειακά θέματα»). Κάπως έτσι θα συζητούσαν αντίστοιχα …η Δανία με τη Σουηδία!
> Στον στόχο για  «ήρεμα νερά» μπορεί  βέβαια οι δύο πλευρές προσώρας να συμπίπτουν, όμως εκκινούν από τελείως διαφορετικές αφετηρίες και εμφορούνται από αποκλίνουσες επιδιώξεις. Για τα τουρκικά σχέδια δεν χωρούν αφελείς ρομαντισμοί. Η ελληνική πλευρά από την άλλη φαίνεται να στοχεύει στη λεγόμενη θετική ατζέντα και στη δημιουργία θετικού κλίματος -κυβερνητική μάλιστα πηγή θεωρεί ότι ήδη «κατεγράφη η ειλικρίνεια»(!)της Άγκυρας. Παράλληλα καλλιεργείται η ελπίδα να παραπεμφθούν αφενός στη Χάγη η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, αφετέρου στο …απώτερο μέλλον οι μονομερείς διεκδικήσεις της Άγκυρας. Το που εδράζεται η αισιοδοξία αυτή μετά από πολλές δεκαετίες πολυποίκιλων ελληνικών προσπαθειών για μια λογική εξομάλυνση με την Τουρκία παραμένει παντελώς άγνωστο. Ούτε κυκλοφορεί κάποια πραγματικά νέα ιδέα σχετικά με το μαγικό ραβδί με το οποίο θα οδηγηθεί ειρηνικά η γείτων να εγκαταλείψει τις ανοιχτές βλέψεις της σε βάρος των ελληνικών νησιών του Αν.Αιγαίου. Γιατί φαίνεται ότι δεν έχει γίνει αρκούντως αντιληπτό από τους οπαδούς της Χάγης, ότι αν δεν αρθούν προκαταρκτικά οι τουρκικές επιδιώξεις για αναθεώρηση συνόρων («εδαφικές διαφορές»), θα αφεθούν ουσιαστικά διεθνείς δικαστές (μέσω ενός αόριστου συνυποσχετικού) να αποφασίσουν πριν από οποιαδήποτε οριοθέτηση αν το Αγαθονήσι, η Ψέριμος, η Γαύδος κλπ ανήκουν στην Ελλάδα!
> Η γενικότερη και σταθερότατη τουρκική στάση μόνο αδαείς μπορεί να πείσει για τις πραγματικές προθέσεις του κ.Ερντογάν. Τα «ήσυχα καλοκαίρια» που φαίνεται ως προτεραίτητα επιδιώκουμε, δεν εξασφαλίζονται χωρίς «δωράκια» προς ένα πολεμοχαρή γείτονα. Επιπλέον, το «καλό κλίμα» με μια αναθεωρητική δύναμη κρύβει υπόγεια κέρδη που η ίδια ενθυλακώνει δεδομένου ότι γνωρίζει  άριστα την τέχνη της συναλλαγής με τους ισχυρούς και της απειλής χρήσης βίας προς όσους θεωρεί πιο αδύναμους.
> Κάτω από τους εναγκαλισμούς η (κυρίως) διπλωματική μάχη με την Άγκυρα εξακολουθεί να εξελίσσεται εδώ και μήνες – με νικητή όποιον αξιοποιήσει  καλύτερα τον χρόνο (με την κατάλληλη προετοιμασία) και μοχλεύσει «έξυπνα» τα διαπραγματευτικά του όπλα. Η Αθήνα φαίνεται όμως να έχει παρασυρθεί -παρά τις διαψεύσεις – στην ψευδαίσθηση ότι το θηρίο ξαφνικά εξημερώθηκε γιατί «έχει ανάγκη τη Δύση» και άρχισε να παραιτείται από τις επιθετικές της ροπές. Όμως οι κυβιστήσεις του κ. Ερντογάν στην Αν.Μεσόγειο με αντιπάλους που μετατρέπονται τώρα σε φίλους του, κάθε άλλο παρά συγκρίνονται με τα δικά μας θέματα.
> Στο πλαίσιο αυτό δεν φαίνεται πχ. να κινείται η χώρα μας (πλην τυχόν υπόγειων κινήσεων που δεν έχουν διαρρεύσει στα ΜΜΕ) προς την αξιοποίηση (προς όφελός της) των κυοφορούμενων όρων του Κογκρέσου για τα τουρκικά F-16 , ούτε με σχέδιο και lobbying εντός της ΕΕ για ουσιαστικά ανταλλάγματα έναντι του πακέτου ειδικής σχέσης που εξυφαίνεται στις Βρυξελλες για τη γείτονα. Αλοίμονο όμως αν η Τουρκία πάρει αφενός τα F-16 χωρίς βαρείς και ουσιαστικούς όρους και αφετέρου την αναβαθμισμένη Τελωνειακή Ένωση με την ΕΕ χωρίς καίρια ανταλλάγματα για Ελλάδα και Κύπρο!
> Τις (έτσι κι αλλιώς αμφίσημες) νηνεμίες διαδέχονται συνήθως θύελλες.  Πέρα από τις ασφαλώς θετικές εικόνες μιάς πολιτισμένης συνάντησης, ας μην αμφιβάλουμε ότι χωρίς την έμμεση διασύνδεση από μέρους μας των 3 παράλληλων τραπεζιών διαπραγμάτευσης, ο διμερής διάλογος με την Τουρκία, τα χρονοδιαγράμματα και οι επιτροπές του, δεν μπορούν  να αποδώσουν ουσιαστικά κέρδη για τη χώρα μας. Ο χρόνος δεν είναι εξάλλου ουδέτερος αφού όλα αυτά θα κριθούν μέσα στους επόμενους μήνες…