Κρίσιμα ερωτήματα για τις εθνικές ευκαιρίες που δυστυχώς χάνονται μέσα απ’τα χέρια μας …
1. Σήμερα συζητείται στις Βρυξέλλες από τους Ευρωπαίους ΥΠΕΞ ΚΑΙ ΥΠΑΜ το εξαιρετικά κρίσιμο για εμάς έγγραφο στρατηγικής («Στρατηγική Πυξίδα») της ΕΕ για την Ευρωπαική Άμυνα (προσδιορισμός εξωτερικών απειλών, τρόποι αντίδρασης κλπ). Περιλαμβάνει το κείμενο αυτό κάτι για τα δικά μας προβλήματα (Τουρκία); ή μόνο για των άλλων (Ρωσία, κυβερνοασφάλεια κλπ); Προσπαθήσαμε έστω (με τις τόσες νέες συμμαχίες που διαφημίζουμε), να πετύχουμε την συμπερίληψη και των δικών μας στόχων και μας αρνήθηκαν; Αν δεν αγωνιζόμαστε για τους ζωτικούς στόχους μας, τότε τι κερδίζουμε ;
2. Στη Διάσκεψη του Παρισιού για τη Λιβύη γιατί ξεχάσαμε τον δικό μας εθνικό στόχο, δηλ. την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου για την ΑΟΖ; Το 2020 δηλώσαμε επίσημα στην ΕΕ ότι η Ελλάδα «ποτέ δεν θα δεχθεί καμιά πολιτική λύση για τη Λιβύη η οποία να μην έχει ως προυπόθεση την ακύρωση των Μνημονίων(…). Θα βάλουμε βέτο». Προφανώς δεν θέλουμε κάν να το θυμόμαστε. Αλλά μήπως κάναμε έστω ένα βήμα μπροστά στην επιδίωξη του εθνικού μας στόχου; Πανηγυρίζουμε γιατί σε μια Διάσκεψη που οργάνωσε η σύμμαχος Γαλλία και όπου δεν παρίστατο σε υψηλό επίπεδο η Τουρκία πετύχαμε μόνο το αποδεκτό απ’ολους δηλ.το να γίνουν οι εκλογές στην ώρα τους αλλά με παρόντα τα ξένα στρατεύματα; Εφησυχάζουμε ότι ο επόμενος ηγέτης της Λιβύης θα ακυρώσει μόνος του και «για τα ωραία μας τα μάτια» το τ/λ μνημόνιο που χαρίζει στη Λιβύη μια θαλάσσια ζώνη κατά 39.000 χλμ2 μεγαλύτερη από αυτήν που εμείς του προτείνουμε;
3. Για πρώτη φορά (νομίζω) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ΟΡΘΟΤΑΤΑ ότι ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να εγκλωβιστεί σε δύσκολα διλήμματα (που θέτει η Τουρκία). Όπως ακριβώς φωνάζω και γράφω εδώ και χρόνια. Διότι εννοεί, υποθέτω, το επικίνδυνο δίλημμα που συνεχώς αντιμετωπίζουμε: είτε απαντώ αποτελεσματικά στις τουρκικές προκλήσεις και η Άγκυρα κλιμακώνει, είτε περιορίζομαι σε λεκτικές καταδίκες και έμμεσα καταλήγω να αποδεχθώ το τετελεσμένο. Ακριβώς λοιπόν γιατί η κρίση με την Τουρκία είναι θέμα χρόνου και δεν μάς αξίζει παρόμοιος εγκλωβισμός, πρέπει να δράσουμε με «έξυπνες» κινήσεις προληπτικά. Εύχομαι απόλυτα να διαψευστώ, αλλά ειλικρινά και μετά λόγου γνώσεως, δεν βλέπω να γίναμε σοφότεροι. Κι όταν ακόμη σημειώνουμε επιτυχίες (βλ. συμφωνία με Γαλλία) δεν τις αξιοποιούμε πραγματικά…
ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ Α.ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ ΣΤΟ ΣΚΑΙ ΡΑΔΙΟ
