Και η μεσολάβηση απαιτεί προετοιμασία και σχέδιο!
Πρώτες επισημάνσεις για την τριμερή συνάντηση στις Βρυξέλλες μεταξύ των συμβούλων των ηγετών Ελλάδας-Τουρκίας-Γερμανίας κκ. Μπούρα, Καλιν και Πλετνερ (Αποφεύγω όσα μπορεί να βλάψουν εθνικά):
1. Σε περιόδους έντασης είναι υπό όρους χρήσιμο να υπάρχουν και μυστικές επαφές. Αρκεί να οργανώνονται επαγγελματικά κι όχι να πιστεύουμε ότι οι Τούρκοι θα κράταγαν το μυστικό και δεν θα μας εξέθεταν…
2. Μεσολάβηση δεν θα έπρεπε κατ’αρχήν να αποδεχόμαστε από κράτος-μέλος της ΕΕ που, αντίθετα, θα έπρεπε να (φροντίζαμε να) είναι αλληλέγγυο απέναντι σε εξωτερική αμφισβήτηση ευρωπαικών συνόρων. Εκτός αν ζητήσαμε παρέμβαση από τις ΗΠΑ και εκείνες μας παρέπεμψαν στο Βερολίνο.
3. Οι διεθνείς μεσολαβήσεις δεν έρχονται δωρεάν…Κάθε μεσολαβητής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ένα δέλεαρ στο δύστροπο/επιθετικό μέρος. Πιστεύει κανείς ότι όποιος μεσολαβήσει για να αποτρέψει/ σταματήσει τον Ερντογάν θα του παραχωρήσει αντάλλαγμα σε βάρος των δικών του και όχι των δικών μας συμφερόντων;
4. Το (επαν-)επιλεγέν κανάλι των διπλωματικών συμβούλων εμπεριέχει μια καίρια αναντιστοιχία: χωρίς να κρίνουμε τις διαπραγματευτικές ικανότητες των εκατέρωθεν συμβούλων, ένα νεοαφιχθέν στην Ελλάδα υπηρεσιακό πρόσωπο (μια διπλωμάτης καριέρας) καλείται να διαπραγματευθεί σοβαρότατα θέματα με τον Καλιν, οιονεί αντιπρόεδρο της Τουρκίας και με τεράστια πολιτική εμπειρία και προσωπικές διασυνδέσεις ανά την υφήλιο.
5. Το timing, η επιλογή της μυστικότητας και η απόρρητη (κατά τη γερμανική δήλωση) ατζέντα της συνάντησης λένε πολλά ανησυχητικά για το τι κυοφορείται. Επιλέγω να μην τα αναλύσω ευχόμενος να διαψευστώ σε αυτά που υποψιάζομαι.
