«Με προσεκτικά βήματα η δημιουργία περισσότερων δομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και προοπτικά ενός αυτόνομου Πανεπιστήμιου του Νοτίου Αιγαίου με έδρα τη Ρόδο προκύπτει ως στόχος δίκαιος και ρεαλιστικός» υπογραμμίζει ο Γιάννης Βαληνάκης στην εισήγησή του για το 1ο πανελλήνιο συνέδριο με θέμα «Τοπικές Κοινωνίες και Τριτοβάθμια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Συνύπαρξη για Αειφορική Ανάπτυξη» που διεξήχθη στη Ρόδο στις 23 & 24 Απριλίου 2010.
«Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, της απόφασης ίδρυσης ενός τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού ιδρύματος αλλά και εγκατάστασης ενός Πανεπιστημιακού Τμήματος σε μία περιοχή της χώρας πρέπει να προηγούνται η συγκριτική αξιολόγηση και ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός. Πρέπει δηλαδή να συνυπολογίζονται τα εκάστοτε τοπικά πλεονεκτήματα (με προεξάρχοντα τις προοπτικές απασχόλησης των φοιτητών) όπως και η βιωσιμότητα του Ιδρύματος/Τμήματος. Όταν οι παράμετροι αυτές απουσιάζουν (όπως π.χ. έγινε όταν αποφασίστηκε η εγκατάσταση Τ.Ε.Ι. Τουριστικών Σπουδών σε μη τουριστικές περιοχές και όχι στη Ρόδο), θα περίμενε κανείς σήμερα, αντί της διατήρησης Σχολών με 4 σπουδαστές ή της κατάργησης της βάσης του Δέκα στις εξετάσεις, η κυβέρνηση να ακούσει τη φωνή της κοινής λογικής: οι Σχολές να μεταφέρονται εκεί όπου υπάρχουν μεγαλύτερες προϋποθέσεις βιωσιμότητας των Τμημάτων αυτών και μεγαλύτερες επαγγελματικές δυνατότητες για τους φοιτητές / σπουδαστές. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης δεν έχουμε την πολυτέλεια να κρατάμε ανοικτά πολυδάπανα τμήματα με 4 σπουδαστές!» εξηγεί ο κ. Βαληνάκης, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είναι εντυπωσιακό και λυπηρό ταυτόχρονα που η κυβέρνηση επιλέγει να διατηρήσει Τμήματα μη βιώσιμα, την ίδια ώρα που άλλες τοπικές κοινωνίες, με ισχυρές αντικειμενικές δυνατότητες αλλά και ανάγκες, στερούνται των Σχολών αυτών. Οι επαγγελματικές προοπτικές των νέων μας είναι το θύμα των αποφάσεων αυτών». «Το αίτημα για ίδρυση Πανεπιστημίου στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου είναι ιδιαίτερα ισχυρό και συνοδεύεται και από μια διάχυτη πικρία όταν βλέπουμε τη δυσαναλογία Τμημάτων μεταξύ των βόρειων νησιών του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου» τονίζει ο κ. Βαληνάκης και αναλύει: «Σήμερα ωρίμασαν οι συνθήκες για να γίνει αυτό το όνειρο χειροπιαστή πραγματικότητα. Η Ρόδος, το μεγαλύτερο νησί του Αιγαίου, που στερήθηκε –ενώ δικαιούτο- την έδρα του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, την έδρα του Υπουργείου Αιγαίου αλλά και την έδρα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, θα συνιστά με το σχέδιο «Καλλικράτης» ένα Δήμο 120.000 ανθρώπων αποτελώντας έτσι τον μεγαλύτερο Δήμο του Αιγαίου (εκτός της Κρήτης). Δικαιούται λοιπόν να φιλοξενήσει την έδρα ενός αυτόνομου Πανεπιστημίου με Σχολές και Τμήματα που θα συνάδουν με την ιστορία, την παράδοση, τη γεωγραφική θέση και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των Δωδεκανήσων». «Φυσικά», διευκρινίζει, «αυτά δεν μπορούν να γίνουν σε μια νύχτα. Στη δύσκολη σημερινή συγκυρία απαιτείται μια βήμα προς βήμα πορεία. Σε πρώτη φάση πρέπει να γίνουν τρία βήματα: α) η μεταφορά στη Ρόδο (και σε Κω και Κάλυμνο) Τμημάτων που αλλού δεν προσελκύουν φοιτητές, β) η εσωτερική εξισορρόπηση του Παν/μιου Αιγαίου με περισσότερα Τμήματα στα Δωδεκάνησα, και γ) η αξιοποίηση των συμφωνιών για τον Πόλο Ανατολικής Μεσογείου του Ευρωμεσογειακού Πανεπιστημίου στη Ρόδο. Οι υφιστάμενες υποδομές των Τμημάτων που λειτουργούν στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η συμμετοχή σε προγράμματα όπως αυτό του Ευρωμεσογειακού Πανεπιστημίου, η ολόπλευρη στήριξη αυτής της προοπτικής από όλες τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές δυνάμεις της Δωδεκανήσου, η αδήριτη ανάγκη για πανεπιστημιακή εκπαίδευση με βασικό προσανατολισμό τον τουρισμό αλλά και τα επαγγέλματα υγείας και πρόνοιας, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν την «πρώτη ύλη» για την ίδρυση του νέου Πανεπιστημίου» συμπεραίνει ο κ. Βαληνάκης.
